Przypadek kliniczny technika dentystycznego Dumitru Leahu
Leczenie protetyczne motywowane chęcią poprawy estetyki stale zyskuje na popularności. Pacjenci zgłaszający się do gabinetów stomatologicznych coraz częściej oczekują białych zębów zgodnych z amerykańskim kanonem, idealnych proporcji i naturalnej tekstury. W takich przypadkach wybór metody leczenia, które spełni wszystkie oczekiwania pacjenta, z uwzględnieniem ochrony zdrowych tkanek trwałych zęba stanowi prawdziwe wyzwanie.
Dokładnie to staraliśmy się osiągnąć w przedstawionym przypadku młodego mężczyzny, który był niezadowolony z wyglądu swoich górnych przednich zębów. Użytkowane przez niego licówki na siekaczach centralnych i bocznych nie miały pożądanego koloru ani kształtu. Pacjent wyraził chęć ich wymiany oraz uzyskania jasnego, naturalnego i młodzieńczego uśmiechu.
Ryc. 1. Początkowa sytuacja kliniczna: zdjęcie pacjenta w uśmiechu.
Ryc. 2. Zdjęcie licówek na centralnych siekaczach szczęki, które nie spełniają estetycznych oczekiwań pacjenta.
OPCJE LECZENIA I PLAN POSTĘPOWANIA
W celu poprawy estetyki uśmiechu młodego pacjenta zdecydowaliśmy się na wymianę istniejących licówek. Dla uzyskania idealnej harmonii między zębami a rysami twarzy zaplanowaliśmy wykonanie porcelanowych licówek techniką wypalania na słupkach z masy ogniotrwałej na wszystkich sześciu przednich zębach szczęki. Pełne licówki przewidziano jednak tylko dla tych zębów, które były już przygotowane pod wcześniejsze uzupełnienia protetyczne. W okolicy kłów zdecydowaliśmy się na jeszcze bardziej zachowawcze podejście, czyli wykonanie dwóch częściowych, bezstopniowych licówek feldszpatowych metodą non-prep.
PROCEDURA KLINICZNA
W pierwszej kolejności usunięto stare uzupełnienia, a wcześniej oszlifowane zęby zostały dokładnie opracowane za pomocą narzędzi obrotowych, aby uzyskać idealne kształty pod licówki z gładkimi powierzchniami i wyraźnie zdefiniowanymi granicami preparacji. Preparacje zostały wykonane naddziąsłowo, zamiast poddziąsłowo, co zwiększa prostotę, precyzję i przewidywalność kolejnych etapów leczenia, takich jak pobieranie wycisków czy cementowanie adhezyjne. Dzięki temu podejściu poprawia się szczelność brzeżna oraz długoterminowa stabilność uzupełnień. Jest to również mniej inwazyjne rozwiązanie, co korzystnie wpływa na zdrowie pacjenta. Powierzchnię kłów jedynie zmatowiono. Aby dokładnie poznać oczekiwania estetyczne pacjenta, lekarz stomatolog pobrał wycisk, który następnie wysłano do laboratorium dentystycznego w celu wykonania symulacji przyszłego uśmiechu. W laboratorium przygotowano wax-up, który przeniesiono do jamy ustnej pacjenta w formie mock-upu - tymczasowego uzupełnienia. Tak wykonane prowizorium pozwoliło na ocenę kształtu, faktury powierzchni oraz koloru planowanych licówek. Po przymiarce i konsultacji z pacjentem wprowadzono drobne modyfikacje w mock-upie, a zatwierdzone informacje dotyczące kształtu, faktury i odcienia przekazano z powrotem do laboratorium za pomocą zdjęć oraz wstępnego wycisku.
Ryc. 3. Tymczasowe uzupełnienia w jamie ustnej pacjenta.
Ryc.4. Stan po oszlifowaniu zębów z naddziąsłowym stopniem.
PROCEDURA TECHNICZNA
Na podstawie precyzyjnego wycisku wykonano model wzorcowy, który posłużył jako podstawa do wykonania ruchomych słupków oraz dokładnego modelu wyrostka zębodołowego. Następnie słupki zostały powielone w masie ogniotrwałej NORI-VEST (Kuraray Noritake Dental Inc.), niezbędnej do wytworzenia nowych licówek tą techniką. Na powstałych słupkach ołówkiem zaznaczono granice preparacji, a powierzchnie mające kontaktować się z porcelaną pokryto środkiem izolującym, co ułatwia zdejmowanie licówek z modelu.
Ryc. 5. Słupki umieszczone w wycisku.
Ryc. 6. Model wyrostka zębodołowego wykonany z gipsu Super Rock EX, typ IV.
Ryc. 7. Precyzyjny model wyrostka zębodołowego z sześcioma osobnymi, wyjmowanymi słupkami.
Ryc. 8. Model z powielonymi słupkami z masy ogniotrwałej, zaznaczonymi nieregularnymi brzegami preparacji oraz warstwą środka separującego na powierzchniach.
Następnie nałożono pierwszą warstwę syntetycznej porcelany skaleniowej (CERABIEN™ ZR Opacious Body White, Kuraray Noritake Dental Inc.). Po wstępnym wypaleniu nałożono drugą warstwę Opacious Body, która pozwala na delikatne prześwitywanie oryginalnego koloru zęba i buduje strukturę integracyjną. Po drugim wypaleniu i sprawdzeniu dostępnej przestrzeni za pomocą klucza silikonowego zostały uformowane obszary przyszyjkowe, centralne - dentynowe oraz sieczne, wykorzystując odpowiednie rodzaje porcelan (A1B, CCV-1 I Enamel 1). Następnie nałożono ostatnią warstwę Luster (LTX i ELT3). Po ostatecznym wypaleniu wykonano korekty morfologiczne, a ważne detale anatomiczne powierzchni takie jak listwy brzeżne, część przyszyjkową i mamelony, podkreślono kolorowymi ołówkami. Pozwoliło to na stworzenie naturalnej tekstury powierzchni z licówkami skaleniowymi przy użyciu narzędzi obrotowych (gumki PA i PB firmy SHOFU). W celu dokładnej oceny szczegółów powierzchni zastosowano złoty proszek teksturujący (Eyes Texture firmy MPF), który pomaga uwidocznić niedoskonałości i umożliwia ich korektę. Proszek wyraźnie uwidacznia pęknięcia, drobne rowki oraz inne charakterystyczne elementy struktury powierzchni. Na zakończenie wykonano polerowanie pastą MPF All Bright Diamond Paste, a następnie zastosowano program wypalania z użyciem CERABIEN™ ZR FC Paste Stains (dobarwiaczy zewnętrznych), aby dodać pożądane efekty estetyczne.
Ryc. 9. Druga warstwa CERABIEN™ ZR Opacious Body nałożona w celu stworzenia struktury integracyjnej i mamelonów.
Ryc. 10. Ocena dostępnej przestrzeni za pomocą indeksu silikonowego.
Ryc. 11. Modelowanie obszaru dentynowego i przyszyjkowego.
Ryc. 12. Powierzchnia licówek oznaczona kolorowymi ołówkami: widok od strony wargowej.
Ryc. 13. Powierzchnia licówek zaznaczona kolorowymi ołówkami: Rut okluzyjny.
Ryc. 14. Ocena utworzonych detali powierzchni przy użyciu proszku MPF Eyes.
Ryc. 15. Rzut podniebienny licówek z proszkiem teksturującym.
Na rysunkach 16, 17 i 18 przedstawiono ostateczne uzupełnienia na modelu wyrostka zębodołowego. Zarówno licówki, jak i licówki częściowe non-prep pozwalają przywrócić przednim zębom szczęki ich właściwe proporcje. Choć kolor odbudowy jest dość jasny, zgodnie z życzeniem pacjenta, naturalny kształt oraz realistyczna faktura powierzchni w dużym stopniu wpływają na uzyskanie wysoko estetycznego i harmonijnego efektu. Na rysunku 19, gdzie przedstawiono licówki bez modelu, dobrze widoczna jest ich minimalna grubość. Dzięki wyjątkowo cienkim krawędziom nawet licówki częściowe doskonale stapiają się z powierzchnią zęba, tworząc płynne przejście bez widocznej granicy preparacji.
Ryc. 16. Gotowe licówki pełne i licówki częściowe na modelu.
Ryc. 17. Dokładny widok pierwszego kwadrantu.
Ryc. 18. Dokładny widok drugiego kwadrantu.
Ryc. 19. Niezwykle cienkie licówki całkowite i częściowe.
CEMENTOWANIE ADHEZYJNE I EFEKTY KOŃCOWE
Po udanej przymiarce wewnętrzne powierzchnie uzupełnień poddano trawieniu buforowanym kwasem fluorowodorowym o stężeniu 9% (Ultradent™ Porcelain Etch), przez 90 sekund - zgodnie z instrukcją producenta. Na tym etapie niezwykle ważne jest przestrzeganie zalecanego protokołu, ponieważ zbyt długie trawienie może osłabić strukturę ceramiki. Po przygotowaniu uzupełnień zęby zostały starannie oczyszczone, a licówki zacementowano metodą adhezyjną, rozpoczynając od siekaczy centralnych, a następnie przechodząc do kolejnych zębów- jeden po drugim. Zastosowano światłoutwardzalny system cementowania (Variolink Esthetic LC), który obejmuje uniwersalny primer do odbudowy, kwas fosforowy oraz uniwersalny cement do struktury zęba. W przypadku uzupełnień, przez które światło przenika w ograniczonym stopniu, korzystne może być użycie cementu kompozytowego o podwójnym mechanizmie utwardzania. Efekt leczenia przedstawiono na rysunkach 20-24.
Ryc. 20. Zdjęcie portretowe pacjenta w uśmiechu po leczeniu kosmetycznym.
Ryc. 21. Zdjęcie uśmiechu pacjenta w przybliżeniu.
Ryc. 22. Rzut boczny nowego uśmiechu od lewej strony.
Ryc. 23. Rzut boczny nowego uśmiechu od lewej strony.
Ryc. 24. Całościowa integracja optyczna licówek w przednim odcinku szczęki.
Ryc. 25. Końcowy efekt leczenia w przybliżeniu, ukazujący płynne przejście między odbudową a strukturą zęba oraz harmonijną różowo-białą estetykę.
WNIOSKI
Przedstawiona metoda leczenia zachowawczego może być wymagająca, ponieważ zarówno pełne, jak i częściowe licówki cechują się wyjątkowo cienkimi ścianami. Dlatego szczególnie istotna jest ostrożność podczas przymiarek oraz cementowania adhezyjnego, aby nie dopuścić do ich uszkodzenia.
Mimo to pełne i częściowe licówki stanowią bardzo dobre rozwiązaniem zwłaszcza dla młodych pacjentów poszukujących estetycznej poprawy uśmiechu. Umożliwiają one minimalną preparację lub nawet całkowicie bezinwazyjne podejście do zdrowych tkanek zębów, a jednocześnie pozwalają na korektę ich kształtu, proporcji i koloru. Naturalny odcień zębiny może zostać w estetyczny sposób wyeksponowany, co nadaje uzupełnieniom bardziej żywy o naturalny wygląd. Płynne przejście od naturalnej struktury zęba do odbudowy można uzyskać nawet wtedy, gdy linia preparacji nie przebiega poddziąsłowo. W omawianym przypadku zespół odpowiedzialny za leczenie skutecznie przywrócił młodemu pacjentowi jasny i naturalnie wyglądający uśmiech, w pełni zaspokajając jego oczekiwania.
Technik dentystyczny:
DUMITRU LEAHU
Dumitru Leahu pełni funkcję kierownika laboratorium protetycznego Opal Atelier w Paryżu. Jest absolwentem Uniwersytetu Apollonia w Rumunii, gdzie w 2021 roku uzyskał dyplom technika dentystycznego. Specjalizuje się w wykonywaniu ceramicznych uzupełnień protetycznych oraz licówek feldszpatowych.
W swojej pracy kieruje się zasadami biomimetyki, dążąc do maksymalnie dokładnego odwzorowania natury przy użyciu najwyższej jakości materiałów dentystycznych. Zaangażowany w ciągły rozwój zawodowy i badania, Dumitru Leahu nieustannie zgłębia możliwości nowoczesnych materiałów protetycznych, tworząc rekonstrukcje, które wiernie naśladują naturę. Jako pasjonat dzielenia się wiedzą, aktywnie prowadzi międzynarodowe kursy, wspierając wymianę doświadczeń i rozwój globalnej społeczności stomatologicznej.
Dzięki silnemu zaangażowaniu w rozwój swojej dziedziny, jest autorem dwóch artykułów opublikowanych w magazynie Quintessence France na temat estetycznych rekonstrukcji ceramicznych, a także publikacji w DTG Magazine. Z wdzięcznością wspomina wsparcie kolegów i mentorów, koncentrując się na budowaniu trwałego dorobku w dziedzinie protetyki estetycznej.