Przypadek kliniczny Dr Julien Molia

TAK, TO DZIAŁA!

W świadomości wielu lekarzy dentystów wciąż funkcjonuje przekonanie, że kompozyty płynne sprawdzają się głównie jako materiały typu liner czy base, ewentualnie w roli materiałów tymczasowych. Niestety nadal często panuje opinia, że ich właściwości mechaniczne są ograniczone.

NOWA GENERACJA MATERIAŁÓW PŁYNNYCH

Na szczęście to przekonanie od dawna nie znajduje potwierdzenia w praktyce klinicznej. Obecnie dostępne są kompozyty płynne najnowszej generacji – CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow oraz CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Universal (Kuraray Noritake Dental Inc.).

Cechują się one właściwościami mechanicznymi porównywalnymi, a nawet przewyższającymi konwencjonalne kompozyty. Dzięki temu zakres ich zastosowań klinicznych znacząco się poszerzył. Przykładem jest CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Universal, który zawiera jedną z najwyższych ilości wypełniacza (75–78%, w zależności od konsystencji). Materiał osiąga wytrzymałość na zginanie powyżej 150 MPa oraz wytrzymałość na ściskanie przekraczającą 370 MPa (dane producenta).

Tak wysokie parametry wytrzymałościowe sprawiają, że seria CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow stanowi trwałe i niezawodne rozwiązanie nawet w odbudowach narażonych na obciążenia okluzyjne w odcinku bocznym.

Co więcej, materiały te oferują więcej niż tylko doskonałe właściwości mechaniczne. Dostępne są w dwóch konsystencjach – Low oraz Super Low – co umożliwia lekarzowi dopasowanie techniki do indywidualnych preferencji oraz specyfiki przypadku klinicznego. Ponadto występują w dwóch odcieniach: Universal oraz Universal Dark, co w połączeniu z technologią Light Diffusion oraz szkliwną przeziernością pozwala na intuicyjne dopasowanie koloru również w odcinku przednim.

PRZYPADEK KLINICZNY

Pacjent zgłosił się w celu wymiany dwóch wypełnień amalgamatowych w prawych dolnych trzonowcach (zęby 46 i 47) (Ryc. 1).

Ze względu na łatwość aplikacji oraz doskonałą adaptację materiału płynnego, cała odbudowa została wykonana przy użyciu jednej strzykawki CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Universal, konsystencja Low, odcień Universal (U). Materiał ten został opracowany z myślą o wszystkich rodzajach odbudów w odcinku bocznym – a szczególnie rekomendowany jest właśnie odcień Universal.

Wypełnienia amalgamatowe wraz z ogniskami próchnicy zostały usunięte z zachowaniem maksymalnej ilości zdrowych tkanek (Ryc. 2 i 3). Zastosowano technikę selektywnego wytrawiania szkliwa, a następnie zaaplikowano system wiążący CLEARFIL™ Universal Bond Quick 2 (Kuraray Noritake Dental Inc.). Po nim wprowadzono kompozyt płynny CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Universal w konsystencji Low, odcień Universal (Ryc. 4). Innowacyjna konstrukcja strzykawki minimalizuje ryzyko powstawania pęcherzyków powietrza.

Zgodnie z instrukcją obsługi, warstwa materiału nie powinna przekraczać 2 mm (Ryc. 5 i 6). Każdą warstwę polimeryzowano przez 10–20 sekund, w zależności od parametrów lampy (informacje szczegółowe znajdują się w instrukcji producenta).

Na zdjęciu 7 widoczny jest efekt końcowy – konsystencja Low pozwoliła na precyzyjne odwzorowanie guzków i bruzd powierzchni żującej. W bardziej złożonych przypadkach możliwe jest zastosowanie konsystencji Super Low. Finalne polerowanie wykonano w bardzo krótkim czasie przy użyciu gumek polerskich Twist Dia For Composite.

Ryc. 1. Dwa wypełnienia amalgamatowe w odcinku bocznym.

Ryc. 2. Sytuacja po usunięciu wypełnień amalgamatowych.

Ryc. 3. Typowe przebarwienia są widoczne na dnie ubytku.

Ryc. 4. Aplikacja pierwszej warstwy płynnego kompozytu CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow UniversaL.

Ryc. 5. Drugi trzonowiec po wykonaniu wypełnienia. W pierwszym trzonowcu konieczna aplikacja drugiej warstwy kompozytu.

Ryc. 6. Ostateczne wypełnienie wykonane kompozytem.

Ryc. 7. Zachowana prawidłowa morfologia powierzchni żującej oraz dopasowanie kolorystyczne.

Ryc. 8. Efekt końcowy wypełnienia wykonanego kompozytem płynnym po zdjęciu koferdamu. Odbudowy są perfekcyjnie dopasowane do otaczających tkanek zębów sąsiadujących, a przy tym zachowują wysoki połysk. Dzięki temu uzyskano naturalny efekt końcowy.

PROSTA ALTERNATYWA DLA KOMPOZYTÓW KONWENCJONALNYCH

W szczególnie trudno dostępnych obszarach jamy ustnej zastosowanie kompozytu płynnego o dobrze zrównoważonych właściwościach mechanicznych stanowi doskonałą alternatywę dla kompozytów tradycyjnych.

Zaawansowane możliwości dopasowania koloru, aplikacja pozbawiona pęcherzyków powietrza, łatwa i estetyczna adaptacja oraz modelowanie, a także szybkie polerowanie – to cechy, które znacząco ułatwiają codzienną pracę kliniczną, zapewniając jednocześnie przewidywalny i satysfakcjonujący efekt estetyczny.

O AUTORZE - DR JULIEN MOLIA

JULIEN MOLIA

Dr Julien Molia ukończył studia w 2008 roku, broniąc pracę doktorską poświęconą implantologii wspomaganej komputerowo. Jest założycielem prywatnej praktyki lekarskiej w Saint-Jean-de-Luz, gdzie na co dzień koncentruje swoją działalność zawodową na chirurgii implantologicznej.

W 2017 roku uzyskał drugi dyplom uniwersytecki w zakresie implantologii, dzięki czemu mógł zaktualizować i poszerzyć swoją specjalistyczną wiedzę. Odbył również liczne zaawansowane szkolenia w dziedzinie stomatologii cyfrowej oraz miniimplantów ortodontycznych.

W ramach dalszego rozwoju kształcił się prywatnie pod kierunkiem dr Gil Tirlet oraz dr Jean-Pierre Attala w Paryżu. Dr Molia jest współzałożycielem zespołu French Southwest BioTeam – grupy badawczej zajmującej się prowadzeniem badań klinicznych oraz wdrażaniem innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie stomatologii.

Przypadek kliniczny technika dentystycznego Dumitru Leahu

Leczenie protetyczne motywowane chęcią poprawy estetyki stale zyskuje na popularności. Pacjenci zgłaszający się do gabinetów stomatologicznych coraz częściej oczekują białych zębów zgodnych z amerykańskim kanonem, idealnych proporcji i naturalnej tekstury. W takich przypadkach wybór metody leczenia, które spełni wszystkie oczekiwania pacjenta, z uwzględnieniem ochrony zdrowych tkanek trwałych zęba stanowi prawdziwe wyzwanie. 

Dokładnie to staraliśmy się osiągnąć w przedstawionym przypadku młodego mężczyzny, który był niezadowolony z wyglądu swoich górnych przednich zębów. Użytkowane przez niego licówki na siekaczach centralnych i bocznych nie miały pożądanego koloru ani kształtu. Pacjent wyraził chęć ich wymiany oraz uzyskania jasnego, naturalnego i młodzieńczego uśmiechu.

Ryc. 1. Początkowa sytuacja kliniczna: zdjęcie pacjenta w uśmiechu.

Ryc. 2. Zdjęcie licówek na centralnych siekaczach szczęki, które nie spełniają estetycznych oczekiwań pacjenta.

OPCJE LECZENIA I PLAN POSTĘPOWANIA

W celu poprawy estetyki uśmiechu młodego pacjenta zdecydowaliśmy się na wymianę istniejących licówek. Dla uzyskania idealnej harmonii między zębami a rysami twarzy zaplanowaliśmy wykonanie porcelanowych licówek techniką wypalania na słupkach z masy ogniotrwałej na wszystkich sześciu przednich zębach szczęki. Pełne licówki przewidziano jednak tylko dla tych zębów, które były już przygotowane pod wcześniejsze uzupełnienia protetyczne. W okolicy kłów zdecydowaliśmy się na jeszcze bardziej zachowawcze podejście, czyli wykonanie dwóch częściowych, bezstopniowych licówek feldszpatowych metodą non-prep.

PROCEDURA KLINICZNA

W pierwszej kolejności usunięto stare uzupełnienia, a wcześniej oszlifowane zęby zostały dokładnie opracowane za pomocą narzędzi obrotowych, aby uzyskać idealne kształty pod licówki z gładkimi powierzchniami i wyraźnie zdefiniowanymi granicami preparacji. Preparacje zostały wykonane naddziąsłowo, zamiast poddziąsłowo, co zwiększa prostotę, precyzję i przewidywalność kolejnych etapów leczenia, takich jak pobieranie wycisków czy cementowanie adhezyjne. Dzięki temu podejściu poprawia się szczelność brzeżna oraz długoterminowa stabilność uzupełnień. Jest to również mniej inwazyjne rozwiązanie, co korzystnie wpływa na zdrowie pacjenta. Powierzchnię kłów jedynie zmatowiono. Aby dokładnie poznać oczekiwania estetyczne pacjenta, lekarz stomatolog pobrał wycisk, który następnie wysłano do laboratorium dentystycznego w celu wykonania symulacji przyszłego uśmiechu. W laboratorium przygotowano wax-up, który przeniesiono do jamy ustnej pacjenta w formie mock-upu - tymczasowego uzupełnienia. Tak wykonane prowizorium pozwoliło na ocenę kształtu, faktury powierzchni oraz koloru planowanych licówek. Po przymiarce i konsultacji z pacjentem wprowadzono drobne modyfikacje w mock-upie, a zatwierdzone informacje dotyczące kształtu, faktury i odcienia przekazano z powrotem do laboratorium za pomocą zdjęć oraz wstępnego wycisku.

Ryc. 3. Tymczasowe uzupełnienia w jamie ustnej pacjenta.

Ryc.4. Stan po oszlifowaniu zębów z naddziąsłowym stopniem.

PROCEDURA TECHNICZNA

Na podstawie precyzyjnego wycisku wykonano model wzorcowy, który posłużył jako podstawa do wykonania ruchomych słupków oraz dokładnego modelu wyrostka zębodołowego. Następnie słupki zostały powielone w masie ogniotrwałej NORI-VEST (Kuraray Noritake Dental Inc.), niezbędnej do wytworzenia nowych licówek tą techniką. Na powstałych słupkach ołówkiem zaznaczono granice preparacji, a powierzchnie mające kontaktować się z porcelaną pokryto środkiem izolującym, co ułatwia zdejmowanie licówek z modelu.

Ryc. 5. Słupki umieszczone w wycisku.

Ryc. 6. Model wyrostka zębodołowego wykonany z gipsu Super Rock EX, typ IV.

Ryc. 7. Precyzyjny model wyrostka zębodołowego z sześcioma osobnymi, wyjmowanymi słupkami.

Ryc. 8. Model z powielonymi słupkami z masy ogniotrwałej, zaznaczonymi nieregularnymi brzegami preparacji oraz warstwą środka separującego na powierzchniach.

Następnie nałożono pierwszą warstwę syntetycznej porcelany skaleniowej (CERABIEN™ ZR Opacious Body White, Kuraray Noritake Dental Inc.). Po wstępnym wypaleniu nałożono drugą warstwę Opacious Body, która pozwala na delikatne prześwitywanie oryginalnego koloru zęba i buduje strukturę integracyjną. Po drugim wypaleniu i sprawdzeniu dostępnej przestrzeni za pomocą klucza silikonowego zostały uformowane obszary przyszyjkowe, centralne - dentynowe oraz sieczne, wykorzystując odpowiednie rodzaje porcelan (A1B, CCV-1 I Enamel 1). Następnie nałożono ostatnią warstwę Luster (LTX i ELT3). Po ostatecznym wypaleniu wykonano korekty morfologiczne, a ważne detale anatomiczne powierzchni takie jak listwy brzeżne, część przyszyjkową i mamelony, podkreślono kolorowymi ołówkami. Pozwoliło to na stworzenie naturalnej tekstury powierzchni z licówkami skaleniowymi przy użyciu narzędzi obrotowych (gumki PA i PB firmy SHOFU). W celu dokładnej oceny szczegółów powierzchni zastosowano złoty proszek teksturujący (Eyes Texture firmy MPF), który pomaga uwidocznić niedoskonałości i umożliwia ich korektę. Proszek wyraźnie uwidacznia pęknięcia, drobne rowki oraz inne charakterystyczne elementy struktury powierzchni. Na zakończenie wykonano polerowanie pastą MPF All Bright Diamond Paste, a następnie zastosowano program wypalania z użyciem CERABIEN™ ZR FC Paste Stains (dobarwiaczy zewnętrznych), aby dodać pożądane efekty estetyczne.

Ryc. 9. Druga warstwa CERABIEN™ ZR Opacious Body nałożona w celu stworzenia struktury integracyjnej i mamelonów.

Ryc. 10. Ocena dostępnej przestrzeni za pomocą indeksu silikonowego.

Ryc. 11. Modelowanie obszaru dentynowego i przyszyjkowego.

Ryc. 12. Powierzchnia licówek oznaczona kolorowymi ołówkami: widok od strony wargowej.

Ryc. 13. Powierzchnia licówek zaznaczona kolorowymi ołówkami: Rut okluzyjny.

Ryc. 14. Ocena utworzonych detali powierzchni przy użyciu proszku MPF Eyes.

Ryc. 15. Rzut podniebienny licówek z proszkiem teksturującym.

Na rysunkach 16, 17 i 18 przedstawiono ostateczne uzupełnienia na modelu wyrostka zębodołowego. Zarówno licówki, jak i licówki częściowe non-prep pozwalają przywrócić przednim zębom szczęki ich właściwe proporcje. Choć kolor odbudowy jest dość jasny, zgodnie z życzeniem pacjenta, naturalny kształt oraz realistyczna faktura powierzchni w dużym stopniu wpływają na uzyskanie wysoko estetycznego i harmonijnego efektu. Na rysunku 19, gdzie przedstawiono licówki bez modelu, dobrze widoczna jest ich minimalna grubość. Dzięki wyjątkowo cienkim krawędziom nawet licówki częściowe doskonale stapiają się z powierzchnią zęba, tworząc płynne przejście bez widocznej granicy preparacji.

Ryc. 16. Gotowe licówki pełne i licówki częściowe na modelu.

Ryc. 17. Dokładny widok pierwszego kwadrantu. 

Ryc. 18. Dokładny widok drugiego kwadrantu. 

Ryc. 19. Niezwykle cienkie licówki całkowite i częściowe. 

CEMENTOWANIE ADHEZYJNE I EFEKTY KOŃCOWE

Po udanej przymiarce wewnętrzne powierzchnie uzupełnień poddano trawieniu buforowanym kwasem fluorowodorowym o stężeniu 9% (Ultradent™ Porcelain Etch), przez 90 sekund - zgodnie z instrukcją producenta. Na tym etapie niezwykle ważne jest przestrzeganie zalecanego protokołu, ponieważ zbyt długie trawienie może osłabić strukturę ceramiki. Po przygotowaniu uzupełnień zęby zostały starannie oczyszczone, a licówki zacementowano metodą adhezyjną, rozpoczynając od siekaczy centralnych, a następnie przechodząc do kolejnych zębów- jeden po drugim. Zastosowano światłoutwardzalny system cementowania (Variolink Esthetic LC), który obejmuje uniwersalny primer do odbudowy, kwas fosforowy oraz uniwersalny cement do struktury zęba. W przypadku uzupełnień, przez które światło przenika w ograniczonym stopniu, korzystne może być użycie cementu kompozytowego o podwójnym mechanizmie utwardzania. Efekt leczenia przedstawiono na rysunkach 20-24.

Ryc. 20. Zdjęcie portretowe pacjenta w uśmiechu po leczeniu kosmetycznym. 

Ryc. 21. Zdjęcie uśmiechu pacjenta w przybliżeniu.

Ryc. 22. Rzut boczny nowego uśmiechu od lewej strony.

Ryc. 23. Rzut boczny nowego uśmiechu od lewej strony.

Ryc. 24. Całościowa integracja optyczna licówek w przednim odcinku szczęki.

Ryc. 25. Końcowy efekt leczenia w przybliżeniu, ukazujący płynne przejście między odbudową a strukturą zęba oraz harmonijną różowo-białą estetykę. 

WNIOSKI

Przedstawiona metoda leczenia zachowawczego może być wymagająca, ponieważ zarówno pełne, jak i częściowe licówki cechują się wyjątkowo cienkimi ścianami. Dlatego szczególnie istotna jest ostrożność podczas przymiarek oraz cementowania adhezyjnego, aby nie dopuścić do ich uszkodzenia. 

Mimo to pełne i częściowe licówki stanowią bardzo dobre rozwiązaniem zwłaszcza dla młodych pacjentów poszukujących estetycznej poprawy uśmiechu. Umożliwiają one minimalną preparację lub nawet całkowicie bezinwazyjne podejście do zdrowych tkanek zębów, a jednocześnie pozwalają na korektę ich kształtu, proporcji i koloru. Naturalny odcień zębiny może zostać w estetyczny sposób wyeksponowany, co nadaje uzupełnieniom bardziej żywy o naturalny wygląd. Płynne przejście od naturalnej struktury zęba do odbudowy można uzyskać nawet wtedy, gdy linia preparacji nie przebiega poddziąsłowo. W omawianym przypadku zespół odpowiedzialny za leczenie skutecznie przywrócił młodemu pacjentowi jasny i naturalnie wyglądający uśmiech, w pełni zaspokajając jego oczekiwania.

Technik dentystyczny:

DUMITRU LEAHU

Dumitru Leahu pełni funkcję kierownika laboratorium protetycznego Opal Atelier w Paryżu. Jest absolwentem Uniwersytetu Apollonia w Rumunii, gdzie w 2021 roku uzyskał dyplom technika dentystycznego. Specjalizuje się w wykonywaniu ceramicznych uzupełnień protetycznych oraz licówek feldszpatowych.

W swojej pracy kieruje się zasadami biomimetyki, dążąc do maksymalnie dokładnego odwzorowania natury przy użyciu najwyższej jakości materiałów dentystycznych. Zaangażowany w ciągły rozwój zawodowy i badania, Dumitru Leahu nieustannie zgłębia możliwości nowoczesnych materiałów protetycznych, tworząc rekonstrukcje, które wiernie naśladują naturę. Jako pasjonat dzielenia się wiedzą, aktywnie prowadzi międzynarodowe kursy, wspierając wymianę doświadczeń i rozwój globalnej społeczności stomatologicznej.

Dzięki silnemu zaangażowaniu w rozwój swojej dziedziny, jest autorem dwóch artykułów opublikowanych w magazynie Quintessence France na temat estetycznych rekonstrukcji ceramicznych, a także publikacji w DTG Magazine. Z wdzięcznością wspomina wsparcie kolegów i mentorów, koncentrując się na budowaniu trwałego dorobku w dziedzinie protetyki estetycznej.

Przypadek kliniczny technika dentystycznego Kostia Vyshamirski

Komputerowe technologie obrazowania, planowania, projektowania i wytwarzania uzupełnień protetycznych są cennymi narzędziami, które wspierają techników dentystycznych w ich codziennej pracy. W połączeniu z tradycyjnym podejściem cyfrowe narzędzia pozwalają nam oceniać, kształtować i ostatecznie spełniać, a czasem nawet przekraczać oczekiwania pacjentów. Poniższy przypadek jest doskonałym przykładem ponadprzeciętnych efektów pracy: wykonaliśmy 20 naturalnie wyglądających uzupełnień w kolorze bleach z materiału KATANA™ Zirconia YML oraz porcelan CERABIEN™ ZR i Super Porcelain EX-3 (Kuraray Noritake Dental Inc.).

SYTUACJA POCZĄTKOWA

Celem było uzyskanie nowego, białego, ale jednocześnie naturalnego uśmiechu. Zdecydowano się na poszerzenie i rozjaśnienie uśmiechu, w tym celu wymieniono stare korony w szczęce pacjentki, a dodatkowo wykonano nowe ceramiczne licówki w obu łukach.

Ryc. 1. Początkowa sytuacja kliniczna.

CYFROWE PROJEKTOWANIE UŚMIECHU I WAX-UP DIAGNOSTYCZNY

Cyfrowe projektowanie uśmiechu oraz wax-up diagosntyczny to doskonałe narzędzia wspomagające analizę oraz planowanie prac nad nowymi uzupełnieniami. Skany wewnątrzustne oraz zdjęcia portretowe pacjenta posłużyły jako podstawa do opracowania idealnych proporcji o kształtów nowych zębów. Po zakończeniu etapu wirtualnego projektowania uzupełnień (z wykorzystaniem oprogramowania exocad DentalCAD) wydrukowano modele z symulacją wax-up do jamy ustnej pacjenta za pomocą indeksu lub klucza silikonowego, można przymierzyć i ocenić efekt pracy bezpośrednio w ustach pacjenta. Na tym etapie najważniejsza jest dokładna analiza estetyczna i funkcjonalna.

Ryc. 2. Cyfrowy projekt uśmiechu z wykorzystaniem zdjęcia pacjentki.

Ryc. 3. Cyfrowe wykonanie wax-up w szczęce na podstawie projektu uśmiechu.

Ryc. 4. Gotowy wirtualny wax-up dla szczęki i żuchwy.

Ryc. 5. Wax-up przeniesiony do jamy ustnej pacjentki w celu analizy funkcjonalnej i estetycznej. 

Ryc. 6. Projekt nowego uśmiechu w kolorze bleach. 

DRUKOWANY MODEL WYROSTKA ZĘBODOŁOWEGO

Precyzyjne i funkcjonalne modele są niezbędne do wykonania dokładnych i estetycznych uzupełnień protetycznych w laboratorium. Do produkcji scalonych modeli oraz modeli wyrostka zębodołowego wraz z drukowanymi filarami zębów wykorzystano oprogramowanie SHERAeasy-model (SHERA) oraz drukarkę 3D ASIGA MAX UV (Asiga). Tak wykonane modele zawierają komplet informacji o kształcie i przebiegu dziąseł oraz wyposażone są w wyjmowane słupki.

Ryc. 7. Modele wyrostka zębodołowego wydrukowane w naturalnym kolorze dziąseł i zębów.

Ryc. 8. Wydrukowane modele z płytkami mocującymi do artykulatora i usuniętymi słupkami filarowymi.

POWIELENIE SŁUPKÓW W MASIE OGNIOTRWAŁEJ I ARTYKULACJA

Technika wykorzystująca masę ogniotrwałą umożliwia wykonanie wyjątkowo cienkich licówek, co pozwala na minimalne opracowanie twardych tkanek zęba. Z tego względu metoda ta jest szczególnie polecana w przypadku zębów wcześniej nieleczonych protetycznie i pozbawionych większych defektów. Wydrukowane słupki zostały powielone w masie ogniotrwałej, a następnie modele zamontowano w artykulatorze w celu precyzyjnego przeniesienia relacji szczęki i żuchwy.

Ryc. 9. Proces powielania wydrukowanych słupków w materiale ogniotrwałym.

Ryc. 10. Artykulacja modeli.

WYKONANIE UZUPEŁNIEŃ

Aby osiągnąć najlepsze efekty, kluczowy jest dobór odpowiedniego materiału do każdej konkretnej sytuacji. Do wykonania podbudów koron odtwarzających sześć zębów przednich szczęki wybrano KATANA™ Zirconia YML w odcieniu NW, który kazał się idealnym rozwiązaniem. Wnętrze koron zostało zabezpieczone płynami Eshetic Colorant (Kuraray Noritake Dental Inc.) w odcieniu OPAQUE, aby zapobiec prześwitywaniu przebarwień występujących na niektórych z opracowanych zębów. Po synteryzacji uzupełnień w przeznaczonym do tego piecu wysokotemperaturowym (Nabertherm) w temperaturze 1550° C nałożono porcelanę CERABIEN™ ZR, jak pokazano poniżej. Do uzyskania naturalnych efektów wewnątrz uzupełnień, czyli między warstwami porcelany zastosowano technikę barwienia wewnętrznego (interna stain techinque, ILS). Procedura to jest bardzo przewidywalna i szybka. Każdy etap nakładania i barwienia porcelany został udokumentowany fotograficznie co pozwoliło monitorować cały proces i utrwalić wszystkie informacje dotyczące poszczególnych korków protokołu. Licówki porcelanowe (z Super Porcelain EX-3, Kuraray Noritake Dental Inc.) wykonano na słupkach ogniotrwałych, aby odtworzyć przedtrzonowce w szczęce oraz obszar od siekaczy do przedtrzonowców w żuchwie.

Ryc. 11. Słupki ogniotrwałe i podbudowy z cyrkonu KATANA YML na modelu.

Ryc. 12. Wax-up na modelu z wyjmowanymi słupkami.

Ryc. 13. Podbudowy z KATANA™ Zirconia YML na modelu.

Ryc. 14. Kontrola krycia za pomocą CERABIEN™ ZR Opacious Body OB White w celu optymalizacji jasności.

Ryc. 15. Nakładanie CERABIEN™ ZR Body NW0.5 w celu odtworzenia części dentynowej koron przy użyciu indeksu silikonowego.

Ryc. 16. Nałożenie porcelan CERABIEN™ ZR E1 i LTX w celu uzyskania przezierności na brzegu siecznym. 

Ryc. 17. Powierzchnia gotowa do nałożenia dobarwiaczy wewnętrznych. .

Ryc. 18. Tworzenie mamelonów i efektów na brzegu siecznym za pomocą wewnętrznych dobarwiaczy CERABIEN™ ZR Internal Stain.

Ryc. 19. Modelowanie części siecznej z użyciem mieszanki dobarwiaczy wewnętrznych w odcieniach white, mamelon, orange i bright.

Ryc. 20. Efekt końcowy procedury barwienia wewnętrznego.

Ryc. 21. Nakładanie CERABIEN™ ZR Luster przy użyciu techniki Interchangeable Buid-up, aplikacja CCV1 w okolicy szyjki.

Ryc. 22. Porcelana CERABIEN™ ZR ELT1 użyta do części dentynowej, LTX do obszaru siecznego oraz ELT3 do listw brzeżnych.

Ryc. 23. Uzupełnienia wykończone poprzez ręczną obróbkę, polerowanie oraz wypalone na programie samonabłyszczania.

Ryc. 24. Schemat warstwowania podsumowujący procedurę nakładania porcelany. 

OCENA DOPASOWANIA I PRZYMIARKA

Po zakończeniu procesu wykonania uzupełnienia zostały umieszczone na wydrukowanych modelach scalonych. Ten etap jest kluczowy dla oceny właściwego dopasowania oraz kontroli punktów styku każdej korony i licówki. Następnie przystąpiono do przymiarki i sprawdzenia wszystkich uzupełnień bezpośrednio w jamie ustnej pacjentki.

Ryc. 25. Ostateczne uzupełnienia, przygotowane do oceny dopasowania.

Ryc. 26. Uzupełnienia w szczęce: kontrola dopasowania i punktów stycznych na modelu.

Ryc. 27. Uzupełnienia w żuchwie: kontrola dopasowania i punktów stycznych na modelu.

Ryc. 28. Przymiarka koron w jamie ustnej.

OSTATECZNE OSADZENIE I EFEKT KOŃCOWY

Licówki ceramiczne wykonane na słupkach ogniotrwałych zostały zacementowane według protokołu adhezyjnego z użyciem kompozytu na bazie żywic. Do osadzenia koron cyrkonowych użyto nieprzezroczystego cementu glasjonomerowego.

Podczas wizyty kontrolnej, około miesiąc po osadzeniu uzupełnień, zaobserwowano doskonały stan dziąseł oraz radosny, zdrowy i piękny uśmiech!

Ryc. 29. Zdjęcie wykonane bezpośrednio po ostatecznym osadzeniu koron i licówek.

Ryc. 30. Estetyka różowo-biała na wysokim poziomie dzięki zastosowaniu odbudów pełnoceramicznych.

Ryc. 31. Doskonały stan tkanek miękkich zaobserwowany miesiąc po osadzeniu odbudów.

Ryc. 32. Radosny, zdrowy i piękny uśmiech.

Ryc. 33. Nowy uśmiech przekroczył oczekiwania pacjentki.

Dentyści:

Przypadek kliniczny Dr Koray Kendir, DDS, Turcja (İzmir)

WPROWADZENIE

Pourazowe złamania zębów przednich wymagają szczególnego wyważenia pomiędzy estetyką a funkcjonalnością takiej odbudowy, często tworzonej pod presją emocjonalną pacjenta. Przedstawiony przypadek kliniczny dotyczy odbudowy zachowawczej siekacza centralnego, który wcześniej nie został prawidłowo wyleczony. W nowym protokole postępowania zastosowano materiały CLEARFIL MAJESTY™ ES-2 Premium i PANAVIA™ V5 (oba produkty Kuraray Noritake Dental Inc.), a także biomimetyczne podejście, którego celem było przywrócenie biologicznej, funkcjonalnej oraz estetycznej harmonii.

OPIS PRZYPADKU

23-letnia pacjentka zgłosiła się miesiąc po urazie zęba 11. W innym gabinecie wykonano natychmiastowe leczenie endodontyczne oraz wykonano bezpośrednią odbudowę kompozytową. Niestety uzyskany efekt był niezadowalacjący pod względem esetycznym, a na odbudowie widoczne były nieszczelności brzeżne (Fot. 1.).

Fot. 1. Sytuacja początkowa.

PROCEDURA KLINICZNA

KROK 1: Izolacja i usunięcie poprzedniej odbudowy

W celu przeprowadzenia planowanej odbudowy pole zabiegowe odizolowano za pomocą koferdamu (Fot. 2 i 3), a istniejąca odbudowa kompozytowa została usunięta. Stwierdzono, że gutaperka z poprzedniego leczenia endodontycznego była zbyt wysoko umiejscowiona w części koronowej (Fot. 4), co mogło grozić przyszłymi przebarwieniami. W związku z tym, materiał został ponownie skondensowany w kierunku wierzchołkowym przy użyciu ręcznego pluggera, z zachowaniem właściwej odleglości od wierzchołka korzenia.

Fot. 2. Izolacja pola zabiegowego z użyciem koferdamu: widok od strony wargowej.

Fot. 3. Izolacja pola zabiegowego z użyciem koferdamu: widok od strony podniebiennej.

Fot. 4. Guttaperka z poprzedniego leczenia.

Fot. 5. Usunięta gutaperka...

Fot. 6. … ponownie umieszczona w kanale korzeniowym …

Fot. 7. … i skondensowana …

Fot. 8.  … za pomocą pluggera ręcznego.

Fot. 9. Efekt przeprowadzonego etapu: widok od strony podniebiennej.

KROK 2: Odbudowa zrębu zęba

Do odbudowy zrębu zęba zastosowano kompozyt wzmocniony włóknem szklanym, zakotwiczony w kanale korzeniowym. Powierzchnia adhezyjna została wytrawiona kwasem ortofosforowym, po czym zastosowano uniwersalny system wiążący CLEARFIL™ Universal Bond Quick (Kuraray Noritake Dental Inc.). Odbudowę wykonano przy użyciu materiału CLEARFIL MAJESTY™ ES-2 Premium A1D (FOT. 10 - 13).

Fot. 10. Wytrawianie kwasem ortofosforowym.

Fot. 11. Aplikacja uniwersalnego systemu wiążącego.

Fot. 12. Odbudowa zrębu zęba po dokładnej polimeryzacji. 

Fot. 13. Wewnątrzustne zdjęcie radiologiczne leczonego zęba.

KROK 3: Preparacja i skanowanie

Ząb został oprawcowany pod koronę ostateczną, po czym wykonano skan wewnątrzustny. Następnie zabezpieczono go koroną tymczasową (Fot. 14) oraz wykonano zdjęcia, które posłużyły do analizy kolorystycznej planowanej odbudowy. 

Fot. 14. Osadzona korona tymczasowa.

KROK 4: Ostateczne cementowanie

Po otrzymaniu z laboratorium korony wykonanej z dwukrzemianu litu, usunięto koronę tymczasową i oceniono stan filaru (Fot. 15 i 16). W celu sprawdzenia koloru i dopasowania pracy wykonano przymiarkę z użyciem pasty próbnej PANAVIA™ V5 Try-in Paste White (Fot. 17). Wybrany odcień pasty próbnej idealnie odpowiadał naturalnej kolorystyce zębów.

Tuż przed ostatecznym cementowaniem, wewnętrzną powierzchnię korony protetycznej wytrawiono kwasem fluorowodorowym (Fot. 18-19). Następnie, w celu zapewnienia optymalnych warunków adhezyjnych, powierzchnię zęba oczyszczono preparatem KATANA™ Cleaner (Kuraray Noritake Dental Inc.), wcierając go przez 10 sekund (Fot. 20-22). Warto zaznaczyć, że preparat ten może być również stosowany do oczyszczania powierzchni prac protetycznych zanieczyszczonych śliną lub krwią, np. po przymiarce.

Fot. 15. Stan po usunięciu korony tymczasowej: widok od strony wargowej.

Fot. 16. Stan po usunięciu korony tymczasowej: widok od strony podniebiennej.

Fot. 17. Przymiarka korony wykonanej z dwukrzemianu litu.

Fot. 18. Wytrawianie wewnętrznej powierzchni korony kwasem fluorowodorowym.

Fot. 19. Wygląd wytrawionej powierzchni.

Fot. 20. Czyszczenie filaru zęba …

Fot. 21. … powierzchnia pokryta preparatem czyszczącym.

Fot. 22. Dokładne spłukanie, następnie osuszenie powietrzem.

Cementowanie adhezyjne przeprowadzono przy użyciu systemu PANAVIA™ V5 (Fot. 23-28). Na powierzchnie adhezyjne zęba oraz odbudowanego zrębu zaaplikowano preparat PANAVIA™ V5 Tooth Primer, natomiast na wewnętrzną stronę korony nałożono CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS. Następnie do korony zaaplikowano cement PANAVIA™ V5 Universal (White), po czym umieszczono ją na filarze. Nadmiar cementu najlepiej usuwać w fazie żelowej, czyli po krótkiej polimeryzacji (trwającej 3-5 sekund) przed ostatecznym naświetleniem. 

Efekt końcowy po zdjęciu koferdamu oraz przeprowadzeniu ostatecznej oceny klinicznej i estetycznej przedstawiono na Fot. 29.

Fot. 23. Aplikacja PANAVIA™ V5 Tooth Primer na powierzchnię filaru zęba.

Fot. 24. Wybrany cement kompozytowy.

Fot. 25. Ząb przygotowany do osadzenia korony.

Fot. 26. Osadzenie korony.

Fot. 27. Widok boczny odbudowy.

Fot. 28. Ostateczna polimeryzacja światłem.

Fot. 29. Efekt leczenia bezpośrednio po zdjęciu koferdamu.

WNIOSKI

Przypadek ten ilustruje kompleksowe podejście do zachowawczej odbudowy pourazowego zęba poprzedniego zagrożonego utratą, z jednoczesnym przywróceniem funkcjonalności odbudowy i estetyki. Stabilna podbudowa uzyskana dzięki CLEARFIL MAJESTY™ ES-2 Premium oraz niezawodne właściwości adhezyjne systemu PANAVIA™ V5 odegrały kluczową rolę w powodzeniu procedury i osiągnięciu satysfakcjonującego efektu końcowego.

Stomatolog:

KORAY KENDIR

Dr Koray Kendir jest absolwentem Wydziału Stomatologii Uniwersytetu Hacettepe oraz współzałożycielem prywatnej kliniki stomatologicznej w Izmirze. Specjalizuje się w stomatologii cyfrowej, projektowaniu uśmiechu oraz komputerowo wspomaganych odbudowach zachowawczych. Znany z innowacyjnego podejścia do leczenia, dr Kendir regularnie występuje jako prelegent na krajowych kongresach stomatologicznych i pełni funkcję doradcy dla kilku firm branży stomatologicznej.

Przypadek autorstwa tech. dent. Kostia Vyshamirski

Praktycznie każdy wymagający leczenia protetycznego chce mieć funkcjonalne i estetyczne uzupełnienia protetyczne. Jednak indywidualne oczekiwania i potrzeby mogą być bardzo różne w zależności od sytuacji klinicznej (kondycji naturalnych tkanek zęba, występujących parafunkcji, stanu przyzębia, itp.),  możliwości finansowych pacjenta oraz jego osobistych preferencji. 
Uniwersalnym rozwiązaniem, które odpowiada na różnorodne potrzeby kliniczne i estetyczne, jest KATANA™ Zirconia YML, wykończona techniką mikro-licowania przy użyciu nowej ceramiki CERABIEN™ MiLai. Oba produkty zostały opracowane przez firmę Kuraray Noritake Dental Inc.

System ten wspiera oszczędne preparacje tkanek zęba, dzięki minimalnym wymaganiom dotyczącym grubości ścian struktury z wielowarstwowego tlenku cyrkonu oraz zastosowaniu jedynie cienkiej warstwy ceramiki na powierzchni licowej. Co więcej, wysoka wytrzymałość cyrkonowego uzupełnienia, w połączeniu z bardzo cienką warstwą porcelany, sprawia, że technika ta doskonale sprawdza się u pacjentów z takimi parafunkcjami jak bruksizm. Wreszcie, CERABIEN™ MiLai, oparty na starannie dobranym zestawie odcieni porcelan i dobarwiaczy wewnętrznych, umożliwia tworzenie indywidualnych trójwymiarowych efektów kolorystycznych, które wiernie naśladują naturalne zęby, nawet w przypadku ograniczonej przestrzeni. W niniejszym artykule zapoznają się Państwo z przypadkiem, który doskonale obrazuje praktyczne zastosowanie tej technologii.

SYTUACJA WYJSCIOWA

Pacjent zgłosił się z problemami dotyczącymi zarówno funkcji, jak i estetyki uzębienia. W trakcie diagnostyki ustalono, że konieczne będzie zwiększenie pionowego wymiaru zwarcia (VDO) oraz wykonanie wax-upu w nowej relacji zwarciowej, co pozwoli poprawić okluzję i wygląd uśmiechu.

Rys. 1. Skan wewnątrzustny pola protetycznego szczęki, ujawniający znaczne starcie zębów.

Rys. 2. Skan wewnątrzustny obu łuków, potwierdzający potrzebę podniesienia zwarcia w wymiarze pionowym VDO.

Rys. 3. Skan wewnątrzustny: Rzut okluzyjny zębów szczęki.

PLANOWANIE LECZENIA ORAZ PROJEKTOWANIE WSPOMAGANE KOMPUTEROWO

Po zatwierdzeniu wax-upu opracowano szczegółowy plan leczenia. Zakładał on odbudowę czterech przednich siekaczy koronami z tlenku cyrkonu oraz wykonanie bezpośrednich odbudów kompozytowych na zębach bocznych szczęki i wszystkich zębach żuchwy. Aby zachować jak najwięcej zdrowych tkanek zęba, przestrzeń pod odbudowę została precyzyjnie oszlifowana i dopasowana do grubości planowanej struktury uzupełnienia. Mikrowarstwy porcelany zostały zastosowane wyłącznie na powierzchni licowej. Po przeprowadzeniu analizy estetycznej zaprojektowano pełnokonturowe korony i zredukowano ich lico pod mikro cut-back. Było to podyktowane problemami funkcjonalnymi pacjenta, które zwiększały ryzyko odprysków gdyby zastosowano bardziej zredukowaną konstrukcję z grubszą, tradycyjną warstwą porcelany. Materiał KATANA™ Zirconia YML zapewnia wysoką estetykę,  wymagając jedynie 0,3 mm redukcji pod mikro-warstwy porcelany, by uzyskać naturalny efekt. Dlatego właśnie był to optymalny wybór w tej sytuacji.

Rys. 4. Minimalnie inwazyjne preparacje pod korony.

Rys. 5. Rzut okluzyjny preparacji.

Rys. 6. Analiza estetyczna – kluczowy krok w drodze do uzyskania wymarzonego uśmiechu.

Rys. 7. Front koron w ich ostatecznym kształcie po zastosowaniu redukcji cut-back.

Rys. 8. Rzut boczny koron w oprogramowaniu CAD.

PRZYGOTOWANIE KORON

Bezpośrednio po frezowaniu powierzchnia tlenku cyrkonu została poddana działaniu płynnów barwiących. Ten rodzaj charakteryzacji przed synteryzacją pomaga poprawić właściwości wizualne uzupełnień z tlenku cyrkonu. W prezentowanym przypadku zastosowano pomarańczowy barwnik w obszarze przyszyjkowym, i niebieski barwnik na brzegu siecznym. Dodatkowo na wewnętrzną powierzchnię centralnych koron cyrkonowych nałożono biały, nieprzezierny płyn, aby zablokować wszelkie przebarwienia pochodzące ze znajdującej się pod spodem struktury zęba. Po ostatecznej synteryzacji, licowa warstwa porcelany została wymodelowana z CERABIEN™ MiLai przy użyciu kombinacji stainów wewnętrznych i mikro-warstw. Po korektach morfologicznych i wypolerowaniu powierzchni, uzupełnienia wykończono za pomocą CERABIEN™ ZR FC Paste Stain i glazury Glaze. Następnie wykonano końcowe polerowanie, aby uzyskać naturalny wygląd powierzchni.

Rys. 9. Płyny do charakteryzacji wewnętrznej aniesione na szyjkę i brzeg sieczny koron.

Rys. 10. Przygotowanie wewnętrznych powierzchni koron górnych siekaczy centralnych.

Rys. 11. Struktura z tlenku cyrkonu KATANA™ YML po procesie synteryzacji.

Rys. 12. Stainy wewnętrzne i porcelana CERABIEN™ MiLai.

Rys. 13. Powierzchnia przedsionkowa gotowa do nałożenia stainów wewnętrznych.

Rys. 14. Aplikacja 0,2-0,3 mm warstw porcelany CERABIEN™ MiLai: CCV2 na obszar przyszyjkowy, LT1 i Creamy Enamel na centralną część korony oraz Luster LTX na brzeg sieczny.

Rys. 15. Widok przedsionkowy gotowych uzupełnień na modelu.

Rys. 16. Rzut boczny gotowych uzupełnień protetycznych na modelu.

Rys. 17. Wypolerowane i częściowo glazurowane powierzchnie podniebienne koron.

EFEKT KOŃCOWY

Gotowe uzupełnienia charakteryzują się doskonałym odwzorowaniem szczegółów, wykonanym tylko przy użyciu stainów wewnętrznych i porcelany CERABIEN™ MiLai. Rezultatem są naturalnie wyglądające korony. Dodatkową zaletą zastosowania tlenku cyrkonu jako materiału do tej odbudowy jest jego doskonała bio-kompatybilność, co można zauważyć po dobrym stanie dziąseł.

Rys. 18. Korony po zacementowaniu.

Rys. 19. Naturalnie wyglądające korony w ustach pacjenta.

DT Kostia Vyshamirski, Ryga, Łotwa

Po uzyskaniu dyplomu technika dentystycznego w College'u Medycznym w Mińsku na Białorusi w 2014 roku, Kostia rozpoczął swoją karierę zawodową, koncentrując się na estetycznych przypadkach klinicznych, które łączą najnowsze technologie cyfrowe i manualne. Przeprowadzka do Rygi na Łotwie w 2015 roku znacząco poszerzyła jego możliwości zawodowe.

Dziś, dysponując ponad dziesięcioletnim doświadczeniem Kanstantsin Vyshamirski prowadzi kursy, wykłady i seminaria na całym świecie. Jest członkiem DTG (Dental Technician Guild z siedzibą w USA), profestiżowej grupy techników dentystycznych oraz gościem specjalnym AAED (American Academy of Esthetic Dentistry), ekskluzywnej organizacji działającej na zasadzie indywidualnych zaproszeń.

Prowadząc własne laboratorium w Rydze, Kostia specjalizuje się w estetycznych odbudowach protetycznych wykańczanych porcelaną. Jest doświadczonym oraz pełnym pasji użytkownikiem materiałów KATANA™ Zirconia oraz ceramiki Noritake.

ODWIEDŹ STRONĘ PRODUKTU, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI

CO MOŻESZ ZNALEŹĆ ONLINE

Ogólne informacje o naszych produktach
Pełny asortyment produktów
Karty charakterystyki /instrukcje użytkowania (IFU)

Flow Injection i technika stempla. Odbudowa zębów w odcinku bocznym.

lek. dent. Michał Jaczewski

Odbudowa kompozytowa powierzchni żującej zębów bocznych, przy jednoczesnym zachowaniu naturalnej morfologii i prawidłowych kontaktów zgryzowych zawsze jest dużym wyzwaniem dla lekarza dentysty. Odbudowa warstwowa wymaga znajomości anatomii zęba, umiejętności pracy z matyeriałem kompozytowym, a także doświadczenia klinicznego. W przypadkach, gdy powierzchnia żująca zęba jest uszkodzona już na początku leczenia (co często zdarza się przy rozległych ubytkach typu MOD) lub planowane jest podniesienie pionowego wymiaru zwarcia (np. u pacjentów z głębokim starciem zębów), technika Flow Injection może być odpowiednią alternatywą. Znacząco przyspiesza i ułatwia ona proces odbudowy anatomicznego kształtu zęba, jednak wymaga starannego planowania i przygotowania. Natomiast w przypadkach, gdy powierzchnia żująca zęba jest nienaruszona, technika stempla może być pierwszym wyborem.

TECHNIKA FLOW INJECTION

Decyzja dotycząca sposobu planowania i realizacji odbudowy z wykorzystaniem techniki Flow Injection zależy od użytkownika. Można wybrać tradycyjny wax-up lub skorzystać z narzędzi cyfrowych na etapie planowania. Dedykowane oprogramowanie do projektowania ułatwia tworzenie naturalnego kształtu i morfologii przyszłej odbudowy oraz pozwala na precyzyjne odtworzenie relacji okluzyjnych. Po przygotowaniu wax-upu konieczne jest przeniesienie projektu do jamy ustnej pacjenta. Odbywa się to za pomocą wydrukowanego lub klasycznego modelu z wax-upem, który stanowi podstawę do wykonania matrycy lub indeksu silikonowego. Indeks ten jest następnie wykorzystywany wewnątrzustnie do iniekcji płynnego kompozytu. Aby umożliwić prawidłowe utwardzanie światłem przez indeks, materiał użyty do jego wykonania powinien być jak najbardziej transparentny.

Ryc. 1. Wydrukowany model i indeks silikonowy.

UWAGI DLA POSZCZEGÓLNYCH OBSZARÓW
W odcinku bocznym warto rozważyć indeks wykonany z dwóch różnych materiałów — miękkiego silikonu wewnątrz i  twardego na zewnątrz. Dzięki jego większej sztywności, w porównaniu z klasycznym miękkim indeksem silikonowym, możliwe jest dociskanie indeksu w celu uzyskania dokładnej adaptacji do odizolowanych zębów i tkanek miękkich bez ryzyka zniekształcenia odbudowywanego kształtu zęba. Na zdjęciu  nr 1 widać dokładnie taki indeks, samodzielnie i na wydrukowanym modelu. Do jego wykonania zastosowano garnek ciśnieniowy przeznaczony do utwardzania żywic samopolimeryzujących pod ciśnieniem (Aquapres™, Lang Dental), które zapewnia niezwykle dokładne odwzorowanie cyfrowego wax-upu.

Odbudowa zębów bocznych techniką Flow Injection wymaga wcześniejszego usunięcia wszystkich zmian próchnicowych  oraz odbudowy powierzchni stycznych w celu przywrócenia punktów kontaktu. Wówczas, aplikowany kompozyt pozwoli odtworzyć wyłącznie powierzchnię okluzyjną. W przypadku leczenia kilku zębów zaleca się procedurę dwuetapową z techniką naprzemienną, aby zapewnić prawidłową separację zębów. Zablokowanie powierzchni stycznych poniżej punktu kontaktu za pomocą taśmy teflonowej ograniczy nadmiary materiału w tych obszarach, ułatwiając późniejsze oczyszczenie i przygotowanie powierzchni stycznych.

Przypadek kliniczny

Przykładowy protokół kliniczny został przedstawiony na zdjęciach 2–5. Po usunięciu próchnicy i przygotowaniu zęba, założono matryce, kliny i pierścienie, aby umożliwić jednoczesne opracowanie ubytków mezjalnych i okluzyjnych. Po wytrawieniu i aplikacji uniwersalnego systemu łączącego CLEARFIL™ Universal Bond Quick (Kuraray Noritake Dental Inc.), ubytki odbudowano materiałami CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Super Low w odcieniu A1 oraz CLEARFIL MAJESTY™ ES-2 Universal w odcieniu U. Dalszy ubytek dystalny pierwszego trzonowca odbudowano na ostatnim etapie metodą modelowania warstwowego. Aby odtworzyć powierzchnie okluzyjne z zachowaniem pierwotnej wysokości zgryzu, co drugi ząb izolowano koferdamem, a odsłonięty trzonowiec wytrawiono techniką całkowitego wytrawiania (K-ETCHANT Syringe, Kuraray Noritake Dental Inc.), następnie wstrzyknięty został płynny kompozyt (CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Super Low). Po zakończeniu polimeryzacji usunięto indeks, zebrano nadmiary kompozytu i wykończono odbudowę. Procedurę powtórzono dla sąsiedniego zęba.

Ryc. 2. Odbudowa dwóch zębów trzonowych- preparacja zębów i usunięcie próchnicy.

Ryc. 3. Odbudowa dwóch zębów trzonowych- wypełnienie ubytków w powierzchni proksymalnej i okluzyjnej.

Ryc. 4.  Odbudowa dwóch zębów trzonowych- odtworzenie okluzji za pomocą techniki Flow Injection.

Ryc. 5. Metoda naprzemiennej iniekcji płynnego kompozytu.

Zastosowanie techniki Flow Injection pozwala na szybka rekonstrukcję zębów i zachowanie odpoweidniej okluzji. Skraca to czas potrzebny na modelowanie powierzchni okluzyjnej i minimalizuje ryzyko korekt zgryzu. Oprócz oszczędności czasu, technika ta umożliwia odbudowę większej liczby zębów podczas jednej wizyty.

Estetyka tego typu rekonstrukcji może być nieco ograniczona — doświadczony klinicysta jest w stanie uzyskać lepsze efekty wizualne w tradycyjnym modelowaniu powierzchni okluzyjnej. Jednak przy starannie wykonanym wax-upie i wysokiej jakości modelu można osiągnąć znakomite rezultaty. Poprawę jakości powierzchni drukowanych modeli można uzyskać poprzez optymalizację parametrów druku, takich jak wysokość warstwy (Fot. 6). Dodatkowo, zastosowanie garrna ciśnieniowego do produkcji silikonowego indeksu jeszcze bardziej podnosi jakość odbudowywanej powierzchni okluzyjnej.

Odpowiednie zaplanowanie i przestrzeganie protokołu procedury, pozwalają idealnie odtworzyć powierzchnię okluzyjną, a punkty kontaktu będą wiernie odzwierciedlać naturalną anatomię zęba, bez potrzeby dodatkowych korekt (Fot. 7). Szczególnie w przypadku odbudowy całego kwadrantu, wybór techniki Flow Injection znacząco zwiększa efektywność pracy. Takie podejście redukuje liczbę wizyt oraz skraca czas spędzony na fotelu stomatologicznym (Fot. 8).

Rys. 6. Przygotowanie stempla z płynnego koferdamu.

Ryc. 7. Gotowy stempel.

Rys. 8. Procedura odbudowy- od opracowania po zastosowanie systemu wiążącego.

TECHNIKA STEMPLA

W przypadku niezniszczonej powierzchni żującej zęba można pokusić się o jej powielenie przed opracowaniem ubytku. Można do tego celu zastosować kompozyt typu flow lub płynny koferdam. Ważne, aby wcześniej pokryć powierzchnię zęba żelem glicerynowym, by ułatwić sobie oddzielenie stempla od zęba. Zawsze warto wykonać trochę większy stempel, tak aby pokrywał również guzki zęba, dzięki temu zyskamy lepszą stabilizację po opracowaniu powierzchni żującej.

Przypadek kliniczny

Zdjęcia 9–11 przedstawiają wybrany protokół kliniczny. W tym przypadku odbudowie poddano ząb trzonowy z ubytkiem próchnicowym na powierzchni żującej. Powierzchnia zęba została oczyszczona, a następnie pokryta cienką warstwą żelu glicerynowego i grubą warstwą płynnego koferdamu, obejmującą całą powierzchnię okluzyjną. Następnie mikropędzelek zanurzono w materiale, a stempel utwardzono światłem.

Po zakończeniu preparacji, wytrawianiu i aplikacji systemu wiążącego, ubytek odbudowano płynnym kompozytem (CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Super Low, odcień A2). W przypadku większych ubytków lub w zależności od preferencji klinicysty, można zastosować również kompozyt o konsystencji pasty (CLEARFIL MAJESTY™ ES-2 Universal).

Przed utwardzeniem materiału kompozytowego, powierzchnię okluzyjną pokryto taśmą tefonową, a następnie dociśnięto stempel. Usunięto taśmę i nadmiar materiału, a następnie spolimeryzowano kompozyt. Tak wykonana odbudowa wiernie odtworzyła morfologię powierzchni żującej i nie wymagała żadnych korekt zgryzowych.

Ryc. 9. Wypełnienie płynnym kompozytem.

Ryc. 10. Uzyskanie oryginalnej powierzchni okluzyjnej za pomocą stempla.

Ryc. 11. Ząb przed i po leczeniu techniką stempla.

PODSUMOWANIE

Techniki, które upraszczają i zwiększają efektywność procedur klinicznych, są bardzo pożadane w większości praktyk stomatologicznych. W zależności od dostępnych informacji na początku leczenia oraz liczby zębów wymagających odbudowy, technika Flow Injection lub technika stempla mogą okazać się idealnym wyborem. Są łatwe do wdrożenia, przyspieszają procedurę kliniczną, a co najważniejsze – wspierają przewidywalne rezultaty. Oszczędza to czas potrzebny na wykończenie odbudowy i minimalizuje ryzyko korekt, chroniąc tym samym wszystkich przed dodatkowymi wizytami i frustracją. Dla lekarzy stomatologów, którzy mają ograniczone doświadczenie w modelowaniu kompozytu, oraz dla tych, którzy priorytetowo traktują maksymalny komfort pacjenta, obie techniki stanowią wartościowe uzupełnienie codziennej praktyki klinicznej.

Lekarz

Ukończył Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu w 2006 r. Od ponad 10 lat prowadzi indywidualną praktykę stomatologiczną w Legnicy, skupiając się na kompleksowym leczeniu pacjentów. Ukończył liczne kursy w kraju i za granicą z zakresu protetyki, odbudowy estetycznej zębów i preparacji zębów, periodontologii, chirurgii i okluzji. Jest założycielem Biofunkcjonalnej Szkoły Okluzji prowadzącej szkolenia z zakresu kompleksowego leczenia pacjentów, szynoterapii i terapii stawu skroniowo-żuchwowego oraz odbudowy estetycznej zębów.

Przypadek autorstwa MDT Daniele Rondoni i dr Enzo Attanasio.

Licówki z cyrkonu? W niektórych przypadkach, jak przedstawiono poniżej, monolityczne licówki cyrkonowe mogą być opcją. Powody wyboru cyrkonu nowej generacji, takiego jak KATANA™ Zirconia YML, obejmują jego bardzo wysoką przejrzystość oraz grubość ściany wynoszącą zaledwie 0,3 do 0,4 mm, co pozwala na minimalnie inwazyjne przygotowanie zęba. Dzięki wysoce zautomatyzowanemu procesowi produkcji, wysiłek manualny może zostać zredukowany, jednocześnie możliwe jest uzyskanie bardzo estetycznych efektów.

Rys. 1. Początkowa sytuacja: Młoda pacjentka z nierównymi i źle ustawionymi siekaczami górnymi. Zastosowano cyfrowy projekt uśmiechu, aby ukazać idealne proporcje i pozycje zębów przednich.

Rys. 2. Idealne proporcje i pozycje zębów wyświetlone na zdjęciu zębów po leczeniu ortodontycznym i stworzeniu mock-up. Pozycje są idealne, a kształty zębów uzyskane za pomocą mack-up wymagają jedynie drobnych poprawek.

Rys. 3. Widok twarzy pacjentki z zaplanowanymi licówkami wtopionymi w uśmiech.

Rys. 4. Kierowane usuwanie struktury zęba z użyciem indeksu silikonowego. Minimalna grubość ścianki wybranego materiału – KATANA™ Zirconia YML – wynosi 0,4 mm.

Rys. 5. Dopasowane cyfrowe wyciski szczęki i żuchwy wykonane po przygotowaniu zębów.

Rys. 6. Monolityczna rekonstrukcja wykonana z KATANA™ Zirconia YML umieszczona na modelu żywicznym po 7-godzinnym końcowym wypalaniu.

Rys. 7. Widok boczny modelu roboczego z sześcioma licówkami, które zostały zindywidualizowane za pomocą systemu ceramiki płynnej CERABIEN™ FC Paste Stain.

Rys. 8. Przezierność licówek przypominająca zęby na modelu.

Rys. 9. Próba wewnątrzustna z dwoma różnymi odcieniami pasty PANAVIA™ V5 Try-in: A2 zastosowano w prawej ćwiartce, a Clear w lewej. Dentysta zdecydował, aby użyć odcienia A2.

Rys. 10. Widok boczny zacementowanych licówek. Efekt to naturalna tekstura powierzchni, która przyczynia się do naturalnego wyglądu rekonstrukcji.

Rys. 11. Widok przodu licówek na miejscu.

Rys. 12. Efekt leczenia bezpośrednio po usunięciu koferdamu.

OSTATECZNA SYTUACJA

Rys. 13. Efekt leczenia ze zdrowymi tkankami miękkimi dwa tygodnie po leczeniu.

Rys. 14. Dziąsła są zdrowe, a rekonstrukcje prezentują doskonałą integrację optyczną z sąsiednimi zębami tylnymi.

Stomatolodzy:

Przypadek autorstwa Adnreasa Chatzimpatzakis

Obserwuj i kopiuj: To klucz do wykonywania uzupełnień protetycznych, naśladujących naturalne zęby pacjenta. Ludzkie zęby posiadają wiele efektów optycznych, przejść kolorystycznych oraz szczegółów morfologicznych, które należy poznać i zrozumieć. Dodatkowo dokładne kopiowanie tych cech w odbudowach protetycznych jest możliwe tylko dla tych, którzy wiedzą, jak działają ich materiały. Po nabyciu tych umiejętności, technik dentystyczny może jednak wykonywać uzupełnienia protetyczne, które naprawdę pięknie odwzorowują naturę. Właśnie w przypadku odbudowy pojedynczego siekacza centralnego szczęki, taka wiedza może zapewnić wyjątkowe rezultaty, co pokazuje poniższy przykład.

Stosując dobrej jakości, wielowarstwowe i wysoce przezierne podbudowy z tlenku cykronu, technika warstwowania porcelaną wcale nie musi być bardzo skomplikowana. Dwa palenia w piecu, kilka wybranych płynów efektowych, parę stainów wewnętrznych i porcelan są zwykle wystarczające do uzyskania rezultatów przekraczających nawet oczekiwania.

PRZYPADEK KLINICZNY

W niniejszym przypadku, młody pacjent posiadał mało przezierną odbudowę w postaci korony na prawym siekaczu centralnym szczęki, która wymagała wymiany. Podczas doboru właściwego odcienia w laboratorium protetycznym (Ryc. 1.) zaobserwowano, że jedna trzecia przyszyjkowa sąsiedniego siekacza centralnego jest jaśniejsza od reszty zęba. Jego kolor w innych obszarach odpowiadał odcieniowi B4 w kolorniku VITA Classical Shade Guide A1-D4®. W związku z tym podjęto decyzję o zastosowaniu nieco jaśniejszego materiału na podbudowę i przyciemnieniu uzupełnienia, szczególnie w obszarze przyśrodkowym i siecznym za pomocą stainów wewnętrznych.

Konkretny plan polegał na wyfrezowaniu zredukowanej podbudowy, wykonanej z materiału KATANA™ Zirconia STML w odcieniu A3, jej wstępnej charakteryzacji za pomocą Esthetic Colorant (oba Kuraray Noritake Dental Inc.) i synteryzacji (Ryc. 2-4.). Kolejny krok to procedura warstwowania ceramiką, obejmująca tylko dwa palenia w piecu. Zastosowano tutaj kombinację stainów wewnętrznych i wybranych porcelan CERABIEN™ ZR, (Kuraray Noritake Dental Inc.), zostało to przedstawione na rycinach od 5 do 12. Ryciny od 13 do 17 pokazują rezultat na modelu, drobne korekty podczas przymiarki w jamie ustnej i ostateczny wynik leczenia.

Ryc. 1. Dobór odcienia. Jedna trzecia przyszyjkowa sąsiedniego siekacza centralnego jest jaśniejsza  w porównaniu do obszarów środkowego i siecznego.

Ryc. 2. podbudowa wykonana z materiału KATANA™ Zirconia STML w odcieniu A3.

Ryc. 3. Intensyfikacja niektórych cech wielowarstwowego cyrkonu przed synteryzacją przy użyciu płynów Esthetic Colorant w odcieniach Grey (środek) oraz Blue i Grey (obszar sieczny).

Ryc. 4. Dopasowanie podbudowy po syntryzacji.

Ryc. 5. Mapa kolorów do barwienia wewnętrznego przy użyciu CERABIEN™ ZR Internal Stains.

Ryc. 6. Wynik zastosowania Shade Base Stain Fluoro w celu zwiększenia fluorescencji oraz barwienia wewnętrznego zgodnie z planem.

Ryc. 7. Zastosowanie Opacious Body OBA2...

Ryc. 8. ... Translucent Tx ...

Ryc. 9. ... oraz Luster CCV-2.

Ryc. 10. Korona po pierwszym paleniu.

Ryc. 11. Korona po zastosowaniu CERABIEN™ ZR Internal Stains: A+, Aqua Blue 2, White zmieszany z Cervical 2 (proporcja: 30/70) do odwzorowania pęknięć szkliwa oraz Cervical 2.

Ryc. 12. Zastosowanie Luster LT1 w celu finalizacji kształtu.

Ryc. 13. Gotowa korona na modelu po drugim paleniu w piecu.

Ryc. 14. Ocena tekstury powierzchni: Obserwacja i kopiowanie szczegółów morfologii powierzchni jest równie ważna jak imitacja charakterystyki kolorów.

Ryc. 15. Drobne korekty tekstury podczas przymiarki w ustach.

Ryc. 16. Ostateczna odbudowa na swoim miejscu po zacementowaniu za pomocą PANAVIA™ V5 (Kuraray Noritake Dental Inc.)

Ryc. 17. Wynik leczenia.

Podsumowanie

Opanowanie sztuki obserwacji naturalnych zębów jest kluczem do uzyskania realistycznych efektów w uzupełnieniach protetycznych. Pozwala technikowi dentystycznemu rozwinąć głębokie zrozumienie koloru i morfologii, co jest (oprócz bardzo dobrej znajomości wybranych materiałów) - jedynym talentem potrzebnym do osiągnięcia wysokiego poziomu doskonałości. Ci, którzy są spostrzegawczy i zwracają uwagę na każdy szczegół, mogą być pewni, że ich umysł zrozumie, a ich ręce automatycznie wykonają wspaniałe uzupełnienia.

Lekarz:

Adnreas Chatzimpatzakis

Andreas ukończył Instytut Techniki Dentystycznej (TEI) w Atenach w 1999 roku. Podczas studiów uczestniczył w programie na Wydziale Techniki Dentystycznej Politechniki Helsińskiej, gdzie szkolił się w zakresie nadbudowy implantów i wszystkich ceramicznych uzupełnień protetycznych. Od 2000 r. prowadzi Laboratorium Stomatologiczne ACH w Atenach w Grecji, specjalizujące się w licówkach ogniotrwałych, cyrkonie i protezach implantologicznych o dużej rozpiętości. W 2017 roku Andreas odwiedził Japonię, gdzie szkolił się pod okiem Hitoshi Aoshima, Naoto Yuasa i Kazunabu Yamanda i został międzynarodowym trenerem Kuraray Noritake Dental Inc.

Firma Kuraray Noritake Dental Inc. oferuje rozbudowane portfolio porcelany CERABIEN™ ZR do charakteryzacji uzupełnień na podbudowie z tlenku cyrkonu. System ten, pierwotnie opracowany do złożonych technik warstwowania, obejmuje syntetyczne porcelany skaleniowe, płynną ceramikę oraz wewnętrzne i zewnętrzne dobarwiacze, umożliwiając tworzenie wyjątkowych prac protetycznych o wysokim poziomie estetyki. Dzięki stabilnym właściwościom mechanicznym i przewidywalnym procesom pracy, system zapewnia spójne rezultaty.

Jednakże, ze względu na dużą liczbę dostępnych odcieni i kompatybilność wyłącznie z tlenkiem cyrkonu, mniej doświadczeni technicy mogą napotkać trudności. W przypadku innych podbudów, takich jak dwukrzemian litu, konieczne jest stosowanie dodatkowego systemu porcelan.

Dla techników preferujących uproszczone procesy, idealnym rozwiązaniem jest nowa linia CERABIEN™ MiLai. Została ona specjalnie opracowana do techniki mikrowarstwowania na wysoce przeziernych, wstępnie barwionych podbudowach, takich jak najnowszej generacji tlenek cyrkonu lub dwukrzemian litu. Porcelany i dobarwiacze wewnętrzne CERABIEN™ MiLai można aplikować cienką (mikro-) warstwą na minimalnie zredukowane uzupełnienia (np. w odcinku przedsionkowym). Porcelany te, podobnie jak CERABIEN™ ZR, bazują na syntetycznym skaleniu o doskonałych właściwościach, lecz w bardziej kompaktowej gamie — 15 dobarwiaczy wewnętrznych i 16 odcieni porcelany. Temperatura wypalania MiLai wynosi 740°C, co zapewnia kompatybilność zarówno z ceramiką tlenkową (np. tlenek cyrkonu), jak i wzmocnioną ceramiką krzemianową*. 

CERABIEN™ MiLai to uniwersalny system porcelan do techniki mikrowarstwowania. Dzięki zminimalizowanej liczbie komponentów i uproszczonemu procesowi, system ten idealnie wpisuje się w filozofię tworzenia imponujących, naturalnie wyglądających uzupełnień przy mniejszej liczbie warstw i cykli wypalania. Poniżej znajdują się dwa przykłady jego zastosowania.

Licówki na podbudowie z dwukrzemianu litu:

Ryc. 1: Sześć licówek wykonanych z dwukrzemianu litu (Amber Press LTA2 HASS Bio) z minimalnym cut-backiem do  mikrowarstwowania.

Ryc. 2: Uzupełnienia po nałożeniu mikrowarstw CERABIEN™ MiLai Value Liner 1, wstępnym wypaleniu i zastosowaniu dobarwiaczy wewnętrznych. Ten rodzaj porcelany zwiększa wartość wysycenia barwy uzupełnień na podbudowie z dwukrzemianu litu. Podbarwiając wewnętrznie, kontrolujemy nasycenie koloru oraz możemy tworzyć unikalne  charakteryzacje. W tym przypadku dobarwiaczem Cervical 2 zaakcentowano obszar przyszyjkowy, a część sieczną zindywidualizowano odcieniami Incisal Blue 1 i 2.

Ryc. 3: Pierwsza warstwa porcelany: CERABIEN MiLai LT1 w okolicy przyszyjkowej, ELT1 w odcinku mezjalnym i TX w obszarze siecznym, przed...

Ryc. 4: i po pierwszym wypaleniu.

Ryc. 5: Aplikacja dobarwiaczy wewnętrznych w celu uzyskania efektów specjalnych, jak pęknięcia, intensywne wybarwienie, itp.

Ryc. 6: Druga warstwa porcelany: CERABIEN MiLai LT1 na kłach i w odcinku przyszyjkowym siekaczy, z indywidualizacją części środkowej i siecznej odcieniem LTx.

Ryc. 7: Gotowe uzupełnienia na modelu.

Ryc. 8: Widok boczny uzupełnień z naturalną strukturą powierzchni.

MOST W ODCINKU PRZEDNIM NA PODBUDOWIE Z TLENKU CYRKONU

Ryc. 9: Podbudowa z tlenku cyrkonu KATANA™ Zirconia HTML Plus (A2) bezpośrednio po wyfrezowaniu.

Ryc. 10: Podbudowa bezpośrednio po synteryzacji.

Ryc. 11: Wysoka przezierność tlenku cyrkonu z dobarwiaczami i porcelanami CERABIEN™ MiLai nałożonymi na zęby i maskę dziąsłową.

Ryc. 12: Widok podniebienny zindywidualizowanej odbudowy przed procesem wypalania.

Ryc. 13: Gotowa odbudowa przygotowana do przymiarki.

PODSUMOWANIE:

CERABIEN™ MiLai doskonale sprawdza się zarówno w przypadku uzupełnień na podbudowie z tlenku cyrkonu, jak i dwukrzemianu litu. Mimo ograniczonej liczby mas ceramicznych i dobarwiaczy wewnętrznych, system umożliwia odtworzenie większości naturalnych efektów, niezbędnych dla realistycznego wyglądu rekonstrukcji. To doskonałe rozwiązanie dla techników poszukujących standaryzacji i uproszczenia procedur bez kompromisu w zakresie estetyki.

*Współczynnik rozszerzalności termicznej CTE powinien mieścić się w zakresie 10,2–10,5×10^-6/K, 50 C-500 C).

Technik dentystyczny:

Andreas ukończył Instytut Techniki Dentystycznej (TEI) w Atenach w 1999 roku. W trakcie studiów uczestniczył w programie naukowym na Politechnice w Helsinkach na Wydziale Techniki Dentystycznej, gdzie szkolił się w zakresie odbudów protetycznych na implantach i pełnoceramicznych uzupełnień protetycznych. Od 2000 roku prowadzi laboratorium ACH Dental Laboratory w Atenach (Grecja), specjalizujące się w licówkach feldszpatowych, uzupełnieniach na podbudowie z tlenku cyrkonu oraz rozległych mostach implantologicznych.

W 2017 roku Andreas odwiedził Japonię, gdzie szkolił się pod okiem Hitoshiego Aoshimy, Naoto Yuasy i Kazunobu Yamandy, po czym został międzynarodowym trenerem firmy Kuraray Noritake Dental Inc.

Przypadek kliniczny autorstwa lek. dent. Aleksandry Łyżwińskiej

Urazy zębów są stresujące dla pacjentów, rodziców pacjentów małoletnich oraz dentystów. Zapraszam do zapoznania się z kilkoma wskazówkami w celu prostego, szybkiego i przewidywalnego leczenia złamania korony i adhezyjnego osadzenia odłamanego fragmentu.

Cementowanie złamanego fragmentu korony klinicznej

16-letnia pacjentka zgłosiła się w dniu urazu. Ząb 21 został złamany w obrębie szkliwa i zębiny w połowie wysokości zęba. (Rys. 1.) Miazga nie była objęta urazem, choć niewiele brakowało. (Rys. 2) Po badaniu i rentgenodiagnostyce, pacjentka została znieczulona. Założono koferdam, który rozdarł się pomiędzy lewymi siekaczami. (Rys. 3 oraz Rys. 4) Ze względu na młody wiek pacjentki i utrudnioną współpracę, odstąpiono od zmiany koferdamu i kontynuowano zabieg.

Rys. 1. Pacjentka zgłosiła się z urazem zęba 21.

Rys. 2. Widok zgryzu przednich zębów szczęki z prześwitującą miazgą pękniętego siekacza centralnego.

Rys. 3. Założono koferdam, który rozdarł się pomiędzy lewymi siekaczami

Rys. 4. Widok zębów w koferdamie.

W celu zwiększenia siły adhezji oraz poprawy estetyki należy usunąć niepodparte pryzmaty szkliwa. Użycie wierteł może spowodować utratę dopasowania fragmentów korony. Ubytek oraz odłam zakwalifikowano do piaskowania abrazyjnego 50-µm tlenkiem glinu. W celu uniknięcia jatrogennego obnażenia miazgi, przed piaskowaniem zabezpieczono najgłębszą część ubytku kolorowym kompozytem typu flow. (Rys. 5.) Na czas piaskowania sąsiednie zęby osłonięto metalowym paskiem. (Rys. 6.) Po kilkunastu sekundach abrazji powietrznej widać homogenną powierzchnię szkliwa. (Rys. 7.) Usunięto kolorowy flow z powierzchni zębiny.

Rys. 5. Przygotowanie do piaskowania: obszar zębiny w pobliżu miazgi zabezpieczono płynnym kompozytem.

Rys. 6.  Sąsiednie zęby osłonięto metalowym paskiem.

Rys.7. Hemogenna powierzchnia szkliwa po abrazji powietrznej.

Po piaskowaniu abrazyjnym filaru i odłamu, oba elementy dość dobrze do siebie pasują. (Rys. 8.). W celu poprawy utrzymania złamanej części korony, umocowano ją na mikroaplikatorze przy pomocy kompozytu. Alternatywą są gotowe przenośniki do prac protetycznych.

Przeprowadzono selektywne wytrawianie szkliwa na filarze oraz na odłamie (Rys. 9. oraz Rys. 10.) Sąsiednie zęby zostały zabezpieczone paskiem celuloidowym. (Rys. 11.) W celu lepszej adaptacji paska na powierzchni dystalnej użyto zakrzywionego klina, dociskającego matrycę na większej części obwodu zęba. (Rys. 12.) System wiążący CLEARFIL SE Bond 2 zaaplikowano zarówno na filar oraz na odłam. (Rys. 13.) Fragment korony zacementowano na kompozyt płynny Clearfil Majesty ES Flow Super Low w kolorze A2 (Rys. 14. oraz Rys. 15.)

Rys. 8. Po abrazji powietrznej sprawdzono dopasowanie odłamu do zęba.

Rys. 9. Selektywnie wytrawiono szkliwo na zębie w jamie ustnej...

Rys. 10. ...  oraz na odłamie.

Rys. 11. Założono zakrzywiony klin...

Rys. 12. ... w celu lepszej adaptacji paska.

Ryc. 13. Na odłam zaaplikowano CLEARFIL™ SE Bond  2(odpowiednio Primer, a następnie Bond), po czym Bond utwardzono światłem.

Rys. 14. Odłam zacementowano na płynny kompozyt CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Super Low w kolorze A2.

Ryc. 15. Widok całego łuku od strony okluzyjnej z zacementowanym fragmentem zęba.

Nadmiary kompozytu usunięto skalpem i krążkami ściernymi. Całość odbudowy wypolerowano z gradacją gumkami CLEARFIL Twist DIA for Composite. (Rys. 16.) Tajemnicą dobrej integracji kolorystycznej odłamu i zęba jest przechowywanie go w wodzie. Poza jamą ustną zęby ulegają dehydratacji i stają się kredowo-białe. Ten sam efekt można zaobserwować w niewielkim stopniu w obrębie zębów wyłonionych z koferdamu.

Rys. 16. Bezpośrednio po polerowaniu odłam ma prawie taką samą jasność jak ząb. Widoczny jest niewielki efekt odwodnienia.

W celu osiągnięcia najlepszej estetyki i długoczasowego połysku tydzień po zabiegu ponownie wypolerowano kompozyt. (Rys. 17.) Sekwencja repolishingu składała się z błękitnej gumki CLEARFIL Twist DIA  for Composite oraz pasty diamentowej, rozprowadzonej szczotką z koziego włosia. 

Rys. 17. Efekt leczenia tydzień po zabiegu .

PODSUMOWANIE

Zęby, uprzednio wyłonione z koferdamu, oraz odłam korony uległy rehydratacji i wróciły do naturalnej barwy. Adaptacja kolorystyczna jest satysfakcjonująca. Harmonijne refleksy światła na powierzchni licowej zęba 22 i piękny, naturalny połysk sprawiły, że miejsce złamania jest niemal niewidoczne. Poza walorem estetycznym osiągnięto też dobre rezultaty lecznicze – ząb prawidłowo reaguje na bodźce i jest niebolesny.

Lek. dent. Aleksandra Łyżwińska

Aleksandra Łyżwińska ukończyła Warszawski Uniwersytet Medyczny, z którym później była związana jako wykładowczyni i asystentka w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej. Jest pasjonatką stomatologii adhezyjnej, mikroskopowej, technik minimalnie inwazyjnych i przyżyciowego leczenia miazgi. W swoich udowadnina, że próchnica nie musi być nudna, a bond w buteleczce jest równie jest emocjonujący jak ten w kinie.

Od 2020 roku prowadzi kursy z zakresu stomatologii zachowawczej dla lekarzy dentystów, współpracując z największmi ośrodkami szkoleniowymi oraz jako liderka opinii Kuraray Noritake. Młodym dentystom i dentystkom jest najlepiej znana z edukacyjnego konta na instagramie @aleksandra.lyzwinska.