Optimalisering van functionele en esthetische parameters bij het cementeren van veneers

Door dr. Clarence Tam, HBSC, DDS, AAACD, FIADFE

Het gebruik van porseleinveneers voor het verbeteren van de vorm, kleur en visuele stand van anterieure tanden is een gebruikelijke techniek binnen de esthetische tandheelkunde. Het biomimetische doel van de restauratie van tanden raakt niet alleen het cosmetische domein; functionele afwegingen spelen ook een rol. Het is essentieel om in acht te nemen dat de intacte omhulsels van de palatale en faciale wanden met betrekking tot anterieure tanden verantwoordelijk zijn voor de intrinsieke buigsterkte. Als de tandheelkundige structuur is aangetast door endodontische invloeden, cariës en/of trauma, moet al het mogelijke worden gedaan om de residuele structuur te behouden en moet er naar worden gestreefd om basisprestaties van een onaangetaste tand te herstellen of overstijgen.

ACHTERGROND

Een vrouwelijke 55-jarige ASA II-patiënt meldde zich bij de praktijk voor een whitening-behandeling. Naar verwachting zou de whitening geen effect hebben op de kleur van een reeds bestaande porseleinen facing op tand 1.2. Deze zou binnen de procedure moeten worden verwijderd, vooral als de kleurveranderingen significant zouden zijn. De patiënt begon met de basiskleur VITA* 1M1:2M1; verhouding 50:50 in het bovenste anterieure gedeelte en 1M1 in het onderste anterieure gedeelte. Na een nightguard-bleekprotocol met 10% carbamideperoxide, 3 tot 4 weken lang gedurende de nacht, werd bij de patiënt een VITA* 0M3-kleur bereikt in de bovenste en onderste tandbogen. Als gevolg daarvan was er een aanzienlijk verschil in value tussen tand 1.2 met facing en de omringende tanden; tevens werd een toegenomen chroma vastgesteld bij de contralaterale tand 2.2 vanwege een faciaal-gerelateerde Klasse III-composietrestauratie. Laatstgenoemde tand stemde qua formaat niet overeen met de contralaterale tand en daarom werd besloten om beide laterale snijtanden te behandelen met geprepareerde laminaatveneers van lithiumdisilicaat. De aangrenzende hoektand (2.3) vertoonde lokale milde tot matige slijtage van de cusps, maar de patiënt wilde hieraan niets laten doen totdat de nieuwe facings zouden zijn geplaatst. Het doel van smile design in deze fase is om uiteindelijk te zorgen voor tweezijdige harmonie met het oog op de plaatsing van een aanvullende indirecte restauratie waarmee het faciale volume en het gebrek van de cusp op tand 2.3 op korte termijn worden hersteld.

PROCEDURE

Een protocol voor een digitaal smile design was niet nodig voor de aanvankelijke opzet, namelijk de individuele behandeling van de laterale snijtanden. Een lichte variatie is toegestaan bij dit tanden van dit type, aangezien deze de lach van de patiënt karakteriseren qua sekse en persoonlijkheid. Voorafgaand aan de verdoving was de doelkleur geselecteerd aan de hand van close-upfoto's die zowel gepolariseerde als ongepolariseerde selecties toonden. De foto's waren geprepareerd voor digitale kleurkalibratie door middel van referentieopnamen met een neutrale 18% grijswit-balanskaart (Afb. 1).

Afb. 1. Referentieopname met neutrale 18% grijskaart.

De basisbodykleur was VITA* 0M2 met een perspiltint BL2. De patiënt werd verdoofd met 1,5 ampul met een 2% lidocaïne-oplossing met epinefrine (verhouding 1:100.000); daarna werd een cofferdam volgens de split-damtechniek geplaatst. De facing op tand 1.2 werd gesectioneerd en verwijderd van tand 1.2; vervolgens werd op tand 2.2. een minimaal invasieve veneerpreparatie uitgevoerd (Afb. 2). De gedeeltelijke vervanging van de oude composietharsrestauratie werd uitgevoerd op het mesioincisobuccopalatale aspect van tand 12, waarbij het intacte segment werd behouden. De adhesie aan de oude composiet werd bereikt door middel van abrasie met microdeeltjes en een silaankoppelproduct (CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS). De randen werden bijgewerkt en de retractiedraden gedrenkt in een aluminiumchloride-oplossing en vastgezet. De kleuren van preparatiestompen werden vastgelegd. Er werden definitieve afdrukken gemaakt met behulp van licht en zwaar polyvinylsiloxaan in een metalen tray. De patiënt verliet de praktijk met een noodvoorziening en instructies om de kleur in het laboratorium in het bisquebake-stadium te controleren. De door het tandtechnische laboratorium vervaardigde modellen bevestigen het minimaal invasieve karakter van deze casus.

Afb. 2. Veneerpreparatie bij tanden 1.2 en 2.2.

Na ontvangst van de modellen werd de patiënt verdoofd en werden de noodvoorzieningen verwijderd. De preparaties werden gereinigd en geprepareerd voor bevestiging door abrasie van de oppervlakken met behulp van aluminiumoxidepoeder (27 micron) bij een druk van 30 tot 40 psi. De facings werden getoetst door middel van een heldere glycerinepasta (PANAVIA™ V5 Try-in Paste Clear, Kuraray Noritake Dental Inc.). De retractiedraden werden vastgezet en de intaglio-oppervlakken van de restauraties werden 20 seconden lang behandeld met een 5% hydrofluoridezuur, waarna een silaankoppelproduct met 10-MDP (CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS) werd aangebracht (Afb. 3). Het tandoppervlak werd gedurende 20 seconden geëtst met een 33% orthofosforzuur en vervolgens gespoeld. Daarna werd een primer met 10-MDP (PANAVIA™ V5 Tooth Primer) op de tand aangebracht (Afb. 4) en conform de instructies van de fabrikant drooggeblazen.

Afb. 3. Aanbrengen van CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS op de intaglio-oppervlakken van de facings.

Afb. 4. Applicatie van PANAVIA™ V5 Tooth Primer op de geëtste tandoppervlakken.

Na het aanbrengen van veneercement (PANAVIA™ Veneer LC Paste Clear) (Afb. 5) werd de facing vastgezet. De cementovermaat had een relatief vaste consistentie en hield de facing goed in positie tijdens alle handelingen om de rand in orde te brengen vóór een tack-cure van 1 seconde (Afb. 6).

Afb. 5. Aanbrengen van PANAVIA™ Veneer LC Paste Clear op de geprepareerde intaglio-oppervlakken van de facings.

Afb. 6. PANAVIA™ Veneer LC Paste meteen na bevestiging. Let op de stroperige, relatief vaste consistentie van het cement, waardoor het gemakkelijk kan worden verwijderd onder vochtige omstandigheden én in de gelfase.

Het cement ging over in een geltoestand, waardoor de cementovermaat kon worden verwijderd bij een minimale reiniging (Afb. 7). Voor de definitieve uitharding werden de randen gecoat met een heldere glycerinegel om de zuurstofinhibitielaag te verwijderen (Afb. 8).

Afb 7. Verwijdering van cementovermaat na tack-cure van 1 seconde.

Afb. 8. Definitieve uitharding van de facings, gelijktijdig vanuit het palatale en faciale aspect.

De randen werden afgewerkt en op hoogglans gepolijst, en de occlusie van de restauraties werd positief bevonden. De postoperatieve opnamen laten een voortreffelijke randintegratie zien (Afb. 9).

Afb. 9. Postoperatieve esthetische verwerking van facings op de tanden 1.2 en 2.2.

Na de behandeling laten gepolariseerde opnames zien dat de restauraties esthetisch en functioneel goed zijn opgenomen in de nieuwe lach (Afb. 10), in afwachting van de esthetische verbetering van tand 2.3 om te harmoniëren met de contralaterale hoektand.

EINDRESULTAAT

Afb. 10. Eindresultaat via een gepolariseerde opname na de behandeling.

Tandarts:

CLARENCE TAM

References

1. Magne P, Douglas WH. Rationalization of esthetic restorative dentistry based on biomimetics. J Esthet Dent. 1999;11(1):5-15. doi: 10.1111/j.1708-8240.1999.tb00371.x. PMID: 10337285.
2. Magne P, Douglas WH. Porcelain veneers: dentin bonding optimization and biomimetic recovery of the crown. Int J Prosthodont. 1999 Mar-Apr;12(2):111-21. PMID: 10371912.
3. Pongprueksa P, Kuphasuk W, Senawongse P. The elastic moduli across various types of resin/dentin interfaces. Dent Mater. 2008 Aug;24(8):1102-6. doi: 10.1016/j.dental.2007.12.008. Epub 2008 Mar 4. PMID: 18304626.
4. Source: Kuraray Noritake Dental Inc. Samples (beam shape; 25 x 2 x 2 mm): The solvents of each material were removed by blowing mild air prior to the test.

• 26 aug 2024