PONAD 40 LAT PRZEŁOMOWYCH WYNALAZKÓW STOMATOLOGICZNYCH

Laboratoria Kuraray Noritake prowadzone są przez światowej klasy specjalistów z zakresu polimerów konstrukcyjnych oraz chemii organicznej.

Nasze zaawansowane, systematyczne, ale i kreatywnie realizowane badania pozwalają skutecznie tworzyć wyjątkowe produkty, opracowywać innowacyjne technologie i dostarczać lekarzom dentystom, protetykom i technikom dentystycznym na całym świecie rozwiązania, które definiują nowoczesną stomatologię.

40 lat intensywnej pracy, stawiania pytań, wyciągania wniosków i zaangażowania w każdy proces sprawiło, że na rynek trafiły marki takie jak PANAVIA™, CLEARFIL™, KATANA™ i EX-3 Series™, które po prostu robią robotę!

MONOMER 10-MDP

Trudno sobie wyobrazić współczesną adhezję bez oryginalnego monomeru 10-MDP. Mówimy o tym, gdyż tworzy on szczególnie silne i długotrwałe połączenie ze szkliwem, zębiną, metalami i tlenkiem cyrkonu. Tylko opracowany w naszych laboratoriach monomer 10-MDP oferuje niezrównany poziom czystości, pozytywnie wpływając na jego zdolność wiązania i stabilność w wilgotnym środowisku, dzięki procesowi tworzenia nierozpuszczalnych soli wapnia.

Ponad 40 lat skutecznie przeprowadzonych badań i dowodów naukowych pokazuje, że oryginalny monomer 10-MDP zmienił nowoczesną adhezję na lepsze!

Oryginalny monomer 10-MDP opracowano w laboratoriach Kuraray Noritake w 1981 r.

Produkty oparte na tej technologii:

PANAVIA™ Series, CLEARFIL™ SE BOND series, CLEARFIL™ Universal Bond Quick

MONOMER MDPB

Dzięki nowoczesnym, małoinwazyjnym technikom preparacji ubytków, realizowanym zgodnie z zasadą „zapobiegania ekspansji”, prawdopodobieństwo pozostawania bakterii w ubytku znacznie wzrasta. Monomer MDPB ma działanie antybakteryjne oraz oczyszczające ubytek, a jednocześnie nie wpływa negatywnie na siłę wiązania. Monomer jest aktywny w stanie utajonym i nie oddziałuje na własne komórki pacjenta.

Monomer MDPB został wynaleziony w laboratoriach Kuraray Noritake w 2008 r.             

Produkty oparte na tej technologii:

CLEARFIL™ SE Protect

TECHNOLOGIA RAPID BOND

Technologia Rapid Bond skraca czas aplikacji, gwarantuje uzyskanie trwałego i wytrzymałego połączenia adhezyjnego podczas maksymalnie uproszczonej procedury zabiegowej. Bondy oparte na tej technologii, dzięki wysokiej hydrofilności szybko i skutecznie penetrują w głąb zębiny, a tuż po polimeryzacji stają się hydrofobowe, tworząc i utrzymując gęsto usieciowaną warstwę polimerową minimalizującą degradację bondu, a to wszystko dzięki niskiej sorpcji wody.

Technologia Rapid Bond gwarantuje możliwość nakładania warstwy o optymalnej grubości (5 do 10 μm), dzięki czemu bondy nie ulegają nawet minimalnym przebarwieniom, co korzystnie wpływa na estetykę wypełnień w czasie.

Technologia Rapid Bond została opracowana w laboratoriach Kuraray Noritake w 2014 r.

Produkty oparte na tej technologii:

CLEARFIL™ Universal Bond Quick

MONOMER LCSi

Zawarty w PANAVIA™ SA Cement Universal monomer LCSi tworzy silne wiązanie chemiczne z praktycznie każdym materiałem, w tym z porcelaną, tlenkiem cyrkonu, dwukrzemianem litu i materiałami kompozytowymi na bazie żywic. Dzięki obecności monomeru LCSi cementowanie produktami z rodziny PANAVIA™ SA jest łatwiejsze oraz jednoetapowe, co sprawia, że działasz pewnie i szybciej osiągasz oczekiwane efekty.

Monomer LCSi został opracowany w laboratoriach Kuraray Noritake w 2016 r.

Produkty oparte na tej technologii:

PANAVIA™ SA Cement Universal

TECHNOLOGIA LIGHT DIFFUSION

Technologia Light Diffusion to gwarancja optymalnej przezierności, dzięki czemu wypełnienie idealnie naśladuje właściwą barwę podstawową zęba oraz stopień jej nasycenia, imitując odcień otaczających je tkanek. Jej działanie można porównać do milionów mikropryzmatów, które załamują i przepuszczają światło dokładnie tak, jak robi to naturalne szkliwo.

Technologia Light Diffusion została opracowana w laboratoriach Kuraray Noritake w 2018 r.

Produkty oparte na tej technologii:

CLEARFIL MAJESTY™ ES-2 Series (Premium, Classic, Universal)

TECHNOLOGIA WIELOWARSTWOWEGO CYRKONU

Technologia wielowarstwowego cyrkonu wspiera wykonywanie realistycznych uzupełnień protetycznych w oparciu o procesy produkcyjne o wysokim poziomie automatyzacji. Wybierając wariant KATANA™ Zirconia o odpowiednim poziomie przezierności i wytrzymałości na zginanie lub uniwersalne rozwiązanie z gradacją wytrzymałości na zginanie oraz przezierności, zyskujesz pewność działania i znacząco skracasz czas pracy!

Technologia opracowana w laboratoriach Kuraray Noritake w 2012 r.

Produkty oparte na tej technologii:

KATANA™ Zirconia Series (UTML, STML, HTML+, YML, Block)

10-MDP, rok 1981

Jak wyglądałby świat adhezji, gdyby nie monomer 10-MDP wyglądał przez Kuraray Noritake?

Chcąc przybliżyć Wam nieco temat monomeru 10-MDP, musimy cofnąć się w czasie. A zatem – dawno, dawno temu, tj. w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, zwiększenie siły wiązania z zębiną było jednym z najważniejszych problemów ówczesnej adhezji.

Nowy początek potwierdzony...

Rozwiązaniem tegoż okazał się opracowany w laboratoriach Kuraray Noritake monomer 10-MDP, który doskonalono w testach oraz badaniach klinicznych od roku 1978 aż do końca lat 90. Wtedy też ogłoszono początek nowej ery w adhezji, która nomen omen łączy się z unikalnymi właściwościami wiążącymi monomeru 10-MDP.

Udowodniono wówczas, że stałe wiązania jonowe z wapniem i HAp w tkankach zęba oznacza, że potencjalne uszkodzenia warstwy hybrydowej mogą wystąpić spójnie jedynie w zębinie i nie są uszkodzeniami systemu łączącego. Wtedy też na rynku pojawiły się pierwsze produkty zawierające 10-MDP – były to PANAVIA™ EX i CLEARFIL™ SE Bond, które wyznaczyły nowe standardy nowoczesnej i skutecznej adhezji ze szkliwem, zębiną oraz tlenkami metali.

…rzetelnymi badaniami międzynarodowych zespołów

Od lat jedną z naczelnych zasad Kuraray Noritake jest nieustanne dążenie do doskonałości, a więc ciągłe sprawdzanie czy każde stworzone przez nas rozwiązanie faktycznie spełnia najwyższe standardy. I dokładnie tak było i tak jest w przypadku zarówno monomeru 10-MDP, jak i produktów go zawierających.

Dlatego z nieukrywaną dumą przypominamy dziś publikację w Journal of Dental Research, numer 83 z 2004 r., w której <Yoshida i inni> doszli do wniosku, że wybór monomeru adhezyjnego odegrał znaczącą rolę w skuteczności systemów wiążących. W badaniach stwierdzono, że 10-MDP jest najlepszy i najszybszy w testach na adhezję chemiczną (wiązanie jonowe) i stabilność w wilgotnym środowisku (jest nierozpuszczalny), a jednocześnie że monomer 10-MDP jest zdecydowanie bardziej stabilny niż poprzednie monomery 4-MET czy Phenyl-P.

Warto przypomnieć także wyniki badań <Yaun i inni> z 2007 r., którzy dowodzą, iż słabość połączenia na granicy tkanek zęba z systemem wiążącym nie zawierającym 10-MDP jest w dużej mierze odpowiedzialna za degradację warstwy hybrydowej. CLEARFIL™ SE Bond nie wykazywał takich wad ze względu na obecność monomeru 10-MDP. Zatem system wiążący CLEARFIL™ SE Bond również okazał się mieć stabilne połączenie z tkankami zęba. W badaniu <Peumans i inni> na Uniwersytecie w Leuven w Belgii stwierdzono, że CLEARFIL™ SE Bond po 13 latach nadal wykazuje doskonałą skuteczność kliniczną.

Publikacja badania <Kumiko Yoshihara i inni> zatytułowanego „Wpływ zanieczyszczeń monomerów funkcyjnych na ich działanie adhezyjne” w Dental Materials, numer 31 (2015) 1493-1501, przedstawia wniosek, że trzy różne, badane przez autorów monomery MDP, wykazywały różne poziomy czystości. Różnice w otrzymanych warstwach hybrydowych zaobserwowano we wszystkich trzech wersjach MDP: zarówno zanieczyszczenia, jak i obecność dimerów wpływały na skuteczność trawienia HAp, a także na intensywność obecności nanowarstwy oraz siłę wiązania.

Niedościgniony wzór

Struktura 10-MDP, czyli diwodorofosforan 10-metakryloilo-ksydecylu, umożliwia adhezję do praktycznie każdego rodzaju materiału i tworzy długotrwałe i stabilne wiązanie z tkankami zęba oraz tlenkami metali i wygląda następująco:

1. Grupa wiązań podwójnych, umożliwiających polimeryzację
2. Hydrofobowa grupa alkilenowa, umożliwiająca utrzymanie postępów między liniami hydrofobowymi i hydrofilowymi.
3. Hydrofilowa grupa fosforanowa, umożliwiająca demineralizację kwasu i powiązania chemiczne ze strukturą zęba.

Chcąc nie chcąc, każdy patent ma swój początek i koniec. Tak i było w przypadku monomeru 10-MDP. Wciąż jednak tylko nieliczne firmy chemiczne są w stanie dostarczać monomer 10-MDP innym producentom systemów adhezyjnych, a uzyskanie wysokiej czystości 10-MDP pozostaje niezwykle trudne do zrealizowania.

Oryginalny 10-MDP potrafimy syntetyzować tylko my

Po 35 latach 10-MDP nadal jest klasą samą w sobie. Do tej pory żaden inny producent nie był w stanie opracować monomeru adhezyjnego o lepszych właściwościach, zachowującego podobnie długotrwałą siłę wiązania. Aby mieć pewność tej tezy, zbadaliśmy i przeanalizowaliśmy trzy rodzaje 10-MDP. Wyniki wyraźnie wykazały inną czystość, różnice w ultrastrukturze powstałych warstw hybrydowych zaobserwowano dla trzech wersji 10-MDP, a zanieczyszczenia, jak i obecność dimerów wpłynęły na skuteczność trawienia HAp, intensywność nanowarstwy i „pośrednio” na siłę wiązania. Oznacza to, że "Odpowiednia czystość monomeru 10-MDP, obecnego w komercyjnych systemach wiążących, cementach kompozytowych oraz primerach, ma znaczący wpływ na trwałość i skuteczność połączenia adhezyjnego”.

Jak więc wyglądałby świat adhezji bez monomeru 10-MDP?

Czytając artykuł, z pewnością wyrobiliście już sobie opinię – zresztą jesteście praktykami i pewnych rzeczy tłumaczyć Wam nie trzeba. Tym niemniej stawiając w tytule pytanie, wypada na nie odpowiedzieć – jedną z zasad w Kuraray Noritake jest trzymanie się faktów, a więc zamiast gdybać, pogratulujemy naszym kolegom z laboratoriów w dalekiej Japonii, przesyłając słowa, że dzięki monomerowi 10-MDP związaliśmy się ze światem nowoczesnej adhezji na długo i skutecznie.

Jeśli chcesz poznać nasze najnowsze produkty zawierające oryginalny monomer 10-MDP, sprawdź: Cement PANAVIA™ V5 https://bit.ly/3S1BNc1 oraz system wiążący CLEARFIL™ Universal Bond Quick https://bit.ly/3S6IHMX

Aleksandra Łyżwińska
Prywatna praktyka, Warszawa

Streszczenie

Współczesnym standardem zabezpieczenia zębów bocznych z rozległą utratą tkanek twardych, są nakłady protetyczne. Dzięki odbudowie z przykryciem guzków, ograniczają one częstość złamań korony i/lub korzenia. Zmniejszony zakres preparacji, oszczędzający okolicę przyszyjkową, czyni z nich alternatywę dla stosowania koron protetycznych. (1) Nowoczesne materiały kompozytowe pozwalają na jednowizytowe wykonywanie odbudów z przykryciem guzków bezpośrednio w ustach pacjenta w formie tzw. nakładów bezpośrednich, eng. direct overlay. (2-6) W opisanym przypadku zaprezentowano odbudowę pierwszego górnego zęba trzonowego z rozległym, głębokim, poddziąsłowym ubytkiem MOD, w formie nakładu bezpośredniego.

Wprowadzenie

Podczas leczenia zębów z rozległymi ubytkami próchnicowymi należy ocenić ryzyko uszkodzeń mechanicznych. Podstawą ograniczenia częstości złamań zębów bocznych są odbudowy z przykryciem guzków. Współczesnym standardem odbudów zębów bocznych, upośledzonych biomechanicznie, są nakłady protetyczne, cementowane adhezyjnie. Stanowią one współczesną alternatywę dla koron protetycznych. (1) Kolejną możliwością odbudowy zębów bocznych z przykryciem guzków są tzw. nakłady bezpośrednie,  eng. direct overlay. (2-6) Dzięki nowoczesnym materiałom kompozytowym, z powodzeniem można wykonać je jednowizytowo, bezpośrednio w ustach pacjenta. Rozwiązanie to jest szczególnie warte rozważenia jako odbudowa tymczasowa długoczasowa, np. na okres leczenia ortodontycznego.

Opis przypadku

Pacjent, lat 40, został skierowany w celu leczenia zachowawczego przed planowanym leczeniem ortodontycznym i kompleksową terapia protetyczną. W badaniu wewnątrzustnym stwierdzono obecność (Fot. 1, 2):

• przebarwień tetracyklinowych,
• licznych nieszczelnych, rozległych wypełnień kompozytowych,
• ogniska próchnicy pierwotnej i wtórnej,
• znaczne osłabienie mechanicznie zębów bocznych (7,8) (ubytki MOD, utrata guzków, pęknięcia).

Na podstawie badania klinicznego i rentgenowskiego (Fot. 3) ząb 16 zakwalifikowano do odbudowy bezpośredniej z przykryciem guzków, tzw. nakładem bezpośrednim, jako odbudowę tymczasową długoczasową na okres leczenia ortodontycznego.

Fot. 1. Sytuacja początkowa - rozległe wypełnienie MOD.

Fot. 2. Sytuacja początkowa - niekompetentne punkty styczne, pęknięcie na pow. podniebiennej.

Fot. 3. Zdjęcie rentgenowskie skrzydłowo-zgryzowe. Widoczna nieszczelność wypełnienia na pow. dystalnej z. 16.

W znieczuleniu nasiękowym usunięto nieszczelne wypełnienia kompozytowe i skrócono guzki. W związku z poddziąsłowym usytuowaniem brzegu ubytku na powierzchni dystalnej, preparację wykonano w rozszczelnionym koferdamie. (Fot. 4) W celu poprawy szczelności izolacji oraz umożliwienia późniejszej aplikacji klina do odbudowy powierzchni stycznych, wykonano gingiwektomię nożem elektrochirurgicznym (Surtron 50D, LED SPA). (Fot. 5) Zaletą cięcia przy użyciu diatermii chirurgicznej jest kauteryzacja tkanek miękkich i łatwość w uzyskaniu hemostazy. (9)

Fot. 4. Obniżenie guzków. Wstępna preparacja ubytku. Odsłonięcie dziąsła do gingiwektomii.

Fot. 5. Gingiwektomia elektrokoagulatorem.

Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Endodontycznego w kwestii leczenia próchnicy głębokiej (10) doczyszczenie ściany dokomorowej ubytku przeprowadzono w pełnej izolacji koferdamem (Nictone, MDC Dental). (Fot. 6) Po opracowaniu ubytku narzędziami rotacyjnymi, szkliwo i zębinę wypiaskowano abrazyjnie tlenkiem glinu o wielkości ziarna 50 μm (Microetcher IIa, Danville). W obrębie szkliwa listwy mezjalnej i powierzchni podniebiennej widać liczne pęknięcia szkliwa, których część propaguje do zębiny. Obecność takich pęknięć jest bezwzględnym wskazaniem przykrycia guzków. (8,11)

Fot. 6. Ponowne umieszczenie gumy koferdamu w przestrzeni międzyzębowej 16/17. Przygotowanie do preparacji zębiny próchnicowej na ścianie dokomorowej.

Izolacja pola zabiegowego koferdamem jest kluczowa w stomatologii adhezyjnej. Poza oczywistą zaletą pracy w koferdamie w postaci braku kontaminacji pola zabiegowego śliną i wilgocią, guma koferdamu retrakuje dziąsło brzeżne. Tę ostatnią właściwość wykorzystano w celu szczelnej odbudowy brzegów dodziąsłowych.  Inwersję koferdamu, czyli wprowadzenie gumy do rowka dziąsłowego, ustabilizowano taśmą teflonową. (Fot. 7)

Fot. 7. Doszczelnienie gumy koferdamu białą taśmą teflonową. Piaskowanie abrazyjne ubytku.

Ubytek na powierzchni mezjalnej odbudowano przy użyciu niebieskiego pierścienia  3D Composite-Tight Fusion (Garrison) i standardowej matrycy TOR VM. (Fot. 8) Odbudowa ubytku na powierzchni dystalnej, ze względu na jego kształt i rozległość, była trudniejszą procedurą. Pierwsza próba dopasowania przedłużonej matrycy TOR VM i zielonego pierścienia 3D Composite-Tight Fusion (Garrison), zakończyła się niepowodzeniem. (Fot. 9) Matrycę zmieniono na kształtkę o większej wypukłości i długości (Fot. 10), pierścień zmieniono na mniejszy (Palodent V3, Dentsply). (Fot. 11)

Fot. 8. Szczelność brzeżna matrycy mezjalnej.

Fot. 9. Brak szczelności matrycy dystalnej.

Fot. 10. Zmiana matrycy na dłuższą i bardziej wypukłą.

Fot. 11. Doszczelnienie matrycy dystalnej pierścieniem.

Ze względu na głębokość ubytku próchnicowego, użyto systemu wiążącego o właściwościach przeciwbakteryjnych (Clearfil SE Protect, Kuraray Noritake). Bezpośrednie działanie bakteriobójcze, które utrzymuje się również po polimeryzacji systemu wiążącego, oparte jest o monomer MDPB. (12-14) W skład systemu wiążącego Clearfil SE Protect wchodzi również fluor, potęgując działanie przeciwbakteryjne. (15) Monomer MDPB jest pochodną 10-MDP i bierze czynny udział w tworzeniu warstwy hybrydowej w mechanizmie adhezji chemicznej. (14) Po aplikacji systemu wiążącego, na powierzchnię zębiny zaaplikowano cienką warstwę nanohybrydowego kompozyty typu flow (Clearfil Majesty ES Flow High, Kuraray Noritake). Ściany styczne odbudowano techniką podwójnej gęstości (16) z wykorzystaniem klasycznego kompozytu w formie pasty (Clearfil Majesty ES-2 Universal) oraz materiału półpłynnego o zwiększonej ilości napełniacza (78% wagowo) (Clearfil Majesty ES Flow Super Low, Kuraray Noritake). (17) (Fot. 12, 13) Zrąb zęba wypełniono kompozytem typu bulk-fill. Guzki odtworzono z wolnej ręki. (Fot. 14, 15) Do modelowania użyto kompozytu nanohybrydowego w kolorze uniwersalnym (Clearfil Majesty ES-2 Universal, Kuraray Noritake). Uniwersalność zastosowania tego materiału wynika z jego optycznych właściwości naśladowania koloru okolicznych tkanek, tzw. efektu kameleona. Bruzdy nakładu bezpośredniego optycznie uwydatniono przy użyciu podbarwiacza.

Fot. 12. Zabezpieczenie warstwy hybrydowej kompozytem płynnym Clearfil Majesty ES FLow High A2, Kuraray Noritake.

Fot. 13. Odbudowa listew brzeżnych techniką podwójnej gęstości kompozytami Clearfil Majesty ES-2 Universal i Clearfil Majesty ES Flow Super Low A2, Kuraray Noritake.

Fot. 14. Wypełnienie zrębu zęba. Odbudowa guzków zęba z wolnej ręki kompozytem Clearfil Majesty ES-2 Universal, Kuraray Noritake.

Fot. 15. Odbudowa guzków - widok podniebienny.

Polerowanie wstępne wykonano w osłonie koferdamu. Nadmiary kompozytu zostały usunięte przy użyciu krążków ściernych, wierteł z nasypem diamentowym i gumki “brownie” (BAL, Nevadent). Polerowanie zasadnicze i polerowanie na wysoki połysk przeprowadzono zestawem gumek diamentowych o odpowiednio dużej i małej ścierności (Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake). (Fot. 16-18)

Fot. 16. Modelowanie powierzchni żującej kompozytem Clearfil Majesty ES-2 Universal, Kuraray Noritake. Polerowanie wstępne.

Fot. 17. Modelowanie powierzchni żującej kompozytem Clearfil Majesty ES-2 Universal, Kuraray Noritake. Polerowanie wstępne. Widok policzkowy.

Fot. 18. Modelowanie powierzchni żującej kompozytem Clearfil Majesty ES-2 Universal, Kuraray Noritake. Polerowanie wstępne. Widok podniebienny.

Po zdjęciu koferdamu nakład bezpośredni dostosowano w zgryzie. (Fot. 19, 20) Miejsca wymagające korekty w okluzji ponownie wypolerowano ww. opisanym protokołem. (Fot. 21, 22)

Fot. 19. Dostosowanie w zgryzie. Kalka 100 μm.

Fot. 20. Dostosowanie w zgryzie. Kalki 200 μm i 16 μm.

Fot. 21. Efekt końcowy. Polerowanie Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake.

Fot. 22. Efekt końcowy. Polerowanie Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake. Widok podniebienny.

Zakończenie

Nowoczesne materiały kompozytowe, dzięki dużej zawartości napełniacza, cechują się wysoką odpornością na ścieranie oraz bardzo dobrą polerowalnością. Dzięki technologii nano- i nanohybrydowych kompozytów skurcz polimeryzacyjny również uległ zmniejszeniu. Parametry te pozwalają na wykonywanie rozległych odbudów w technice bezpośredniej, które są wskazane przy biomechanicznym osłabieniu zęba. Nakłady bezpośrednie są nowoczesną alternatywą dla konwencjonalnych uzupełnień protetycznych. (18, 19) Wśród zalet bezpośrednich odbudów z przykryciem guzków badacze wskazują ograniczony zakres preparacji tkanek twardych, działanie ukierunkowane na pozostawienie żywej miazgi, leczenie jednoseansowe i potencjalny walor ekonomiczny. (18-22). Należy jednak podkreślić, że jest to zaawansowana technika odtwórcza, silnie zależna od umiejętności operatora.

Dentysta:

Aleksandra Łyżwińska

Aleksandra Łyżwińska ukończyła Warszawski Uniwersytet Medyczny, z którym później była związana jako wykładowczyni i asystentka w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej. Jest pasjonatką stomatologii adhezyjnej, mikroskopowej, technik minimalnie inwazyjnych i przyżyciowego leczenia miazgi. W swoich udowadnina, że próchnica nie musi być nudna, a bond w buteleczce jest równie jest emocjonujący jak ten w kinie.

Od 2020 roku prowadzi kursy z zakresu stomatologii zachowawczej dla lekarzy dentystów, współpracując z największmi ośrodkami szkoleniowymi oraz jako liderka opinii Kuraray Noritake. Młodym dentystom i dentystkom jest najlepiej znana z edukacyjnego konta na instagramie @aleksandra.lyzwinska.

Piśmiennictwo

1. Dietschi D, Duc O, Krejci I, Sadan A. Biomechanical considerations for the restoration of endodontically treated teeth: a systematic review of the literature--Part 1. Composition and micro- and macrostructure alterations. Quintessence Int. 2007 Oct;38(9):733-43.
2. van Dijken JW. Direct resin composite inlays/onlays: an 11 year follow-up. J Dent. 2000 Jul;28(5):299-306. doi: 10.1016/s0300-5712(00)00010-5. PMID: 10785294.
3. Mondelli RF, Ishikiriama SK, de Oliveira Filho O, Mondelli J. Fracture resistance of weakened teeth restored with condensable resin with and without cusp coverage. J Appl Oral Sci. 2009 May-Jun;17(3):161-5.
4. Deliperi S, Bardwell DN. Multiple cuspal-coverage direct composite restorations: functional and esthetic guidelines. J Esthet Restor Dent. 2008;20(5):300-8; discussion 309-12.
5. Deliperi S, Bardwell DN. Clinical evaluation of direct cuspal coverage with posterior composite resin restorations. J Esthet Restor Dent. 2006;18(5):256-65; discussion 266-7.
6. Mincik J, Urban D, Timkova S, Urban R. Fracture Resistance of Endodontically Treated Maxillary Premolars Restored by Various Direct Filling Materials: An In Vitro Study. Int J Biomater. 2016;2016:9138945.
7. Reeh ES, Messer HH, Douglas WH. Reduction in tooth stiffness as a result of endodontic and restorative procedures. J Endod. 1989 Nov;15(11):512-6.
8. Banerji S, Mehta SB, Millar BJ. The management of cracked tooth syndrome in dental practice. Br Dent J. 2017 May 12;222(9):659-666.
9. Bashetty K, Nadig G, Kapoor S. Electrosurgery in aesthetic and restorative dentistry: A literature review and case reports. J Conserv Dent. 2009 Oct;12(4):139-44.
10. European Society of Endodontology (ESE) developed by:, Duncan HF, Galler KM, Tomson PL, Simon S, El-Karim I, Kundzina R, Krastl G, Dammaschke T, Fransson H, Markvart M, Zehnder M, Bjørndal L. European Society of Endodontology position statement: Management of deep caries and the exposed pulp. Int Endod J. 2019 Jul;52(7):923-934.
11. Lynch CD, McConnell RJ. The cracked tooth syndrome. J Can Dent Assoc. 2002 Sep;68(8):470-5.
12. Hashimoto M, Hirose N, Kitagawa H, Yamaguchi S, Imazato S. Improving the durability of resin-dentin bonds with an antibacterial monomer MDPB. Dent Mater J. 2018 Jul 29;37(4):620-627.
13. Imazato S, Kinomoto Y, Tarumi H, Torii M, Russell RR, McCabe JF. Incorporation of antibacterial monomer MDPB into dentin primer. J Dent Res. 1997 Mar;76(3):768-72.
14. Imazato S, Kinomoto Y, Tarumi H, Ebisu S, Tay FR. Antibacterial activity and bonding characteristics of an adhesive resin containing antibacterial monomer MDPB. Dent Mater. 2003 Jun;19(4):313-9.
15. Nakajima M, Okuda M, Ogata M, Pereira PN, Tagami J, Pashley DH. The durability of a fluoride-releasing resin adhesive system to dentin. Oper Dent. 2003 Mar-Apr;28(2):186-92.
16. Bore Gowda V, Sreenivasa Murthy BV, Hegde S, Venkataramanaswamy SD, Pai VS, Krishna R. Evaluation of Gingival Microleakage in Class II Composite Restorations with Different Lining Techniques: An In Vitro Scientifica (Cairo). 2015;2015:896507.
17. Oficjalne informacje producenta Kuraray Noritake Dental https://www.kuraraynoritake.eu/pl/clearfil-majesty-es-flow (dostęp 08.02.2022).
18. Angeletaki F, Gkogkos A, Papazoglou E, Kloukos D. Direct versus indirect inlay/onlay composite restorations in posterior teeth. A systematic review and meta-analysis. J Dent. 2016 Oct;53:12-21.
19. Dhadwal AS, Hurst D. No difference in the long-term clinical performance of direct and indirect inlay/onlay composite restorations in posterior teeth. Evid Based Dent. 2017 Dec 22;18(4):121-122.
20. Banerji S, Mehta SB, Millar BJ. Cracked tooth syndrome. Part 2: restorative options for the management of cracked tooth syndrome. Br Dent J. 2010 Jun;208(11):503-14.
21. Opdam NJ, Roeters JJ, Loomans BA, Bronkhorst EM. Seven-year clinical evaluation of painful cracked teeth restored with a direct composite restoration. J Endod. 2008 Jul;34(7):808-11.
22. Van Dijken JW. Direct resin composite inlays/onlays: an 11 year follow-up. J Dent. 2000 Jul;28(5):299-306.

Serdecznie dziękujemy wszystkim naszym Partnerom i Przyjaciołom za zaufanie i współpracę w 2021 roku.

Życzymy ciepłych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia oraz samych sukcesów w nadchodzącym Nowym Roku.

Przypadek dr Shoji Kato z Takanawa, Japonia

1. Po przygotowaniu filarów

Most w odcinku przednim wykonany z żywicy kompozytowej uległ odcementowaniu. Filary stanowiły żywe zęby.

2. Uzupełnienie protetyczne

Most PFZ z podbudową wykonaną z tlenku cyrkonu KATANA™ Zirconia HT12.

3. Zastosowanie pasty próbnej

Dobór koloru cementu przed cementowaniem.

4. Pasta póbna Try-in

Po sprawdzeniu odcienia cementu należy dokładnie przepłukać uzupełnienie oraz powierzchnię zęba wodą w celu usunięcia pozostałości pasty Try-in.

5. Przygotowanie uzupełnienia (A)

Most należy wypiaskować (0,3 do 0,4 MPa), a następnie oczyścić w myjce ultradźwiękowej przez 2 minuty oraz osuszyć.

6. Przygotowanie uzupełnienia (B)

Nałożyć na wewnętrzne powierzchnie mostu CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS i wysuszyć powietrzem.

7. Przygotowanie filarów (C)

Aplikować Tooth Primer bezpośrednio na powierzchnie filarów, pozostawić na 20 sekund, a potem osuszyć powietrzem.

8. Aplikacja pasty

Zastosowano odcień Uniwersalny.

9. Cementowanie mostu

Po włożeniu w prawidłowej pozycji usunąć nadmiar cementu za pomocą kawałka gazy, małego pędzelka itp.

10. Polimeryzacja

Naświetlić całą powierzchnię mostu, łącznie z pobrzeżem.

11. Ostateczna polimeryzacja

Upewnij się, że most pozostaje na miejscu nieruchomy przez 3 minuty.

Wywiad z Dr Tomohiro Takagaki przeprowadził Dr Jorge Espigares

Ze względu na łatwość pracy, uniwersalne jednoetapowe systemy wiążące stają się coraz bardziej popularne i są wybierane przez wielu klinicystów na całym świecie. Niemniej jednak, niektóre badania wykazały niższą skuteczność jednoetapowych uniwersalnych systemów wiążących w porównaniu do poprzednich generacji.

Dr Jorge Espigares, DDS, Wydział Planowania i Rozwoju w Kuraray Noritake Dental Inc., przeprowadził wywiad z Dr Tomohiro Takagaki, DDS, wykładowcą i byłym adiunktem na Tokijskim Uniwersytecie Medycznym i Stomatologicznym (TMDU), pionierem w dziedzinie systemów wiążących, autorem wielu publikacji, który obecnie wykłada na Uniwersytecie Asahi w Japonii.

Dr Takagaki, jakie są Pana zdaniem najważniejsze czynniki umożliwiające uzyskanie dobrej i trwałej adhezji?

Dr Takagaki: pełna infiltracja żywicy (penetracja) i efektywna polimeryzacja są podstawowymi czynnikami dobrego połączenia adhezyjnego. To jest kluczowa koncepcja powstawania warstwy hybrydowej. Dodatkowo istnieją inne ważne czynniki, takie jak: niska sorpcja wody wpływająca na trwałości wiązania oraz głębokość demineralizacji, która powinna być taka sama jak głębokość, na którą żywica jest zdolna wniknąć.

W dzisiejszych czasach trendem wydają się być uniwersalne jednoetapowe systemy wiążące. Czy uważa Pan, że ta redukcja etapów klinicznych przyniosła pewne ograniczenia w porównaniu z poprzednimi generacjami?

Dr Takagaki: Tradycyjnie systemy jednobuteleczkowe są zbyt hydrofilowe. Ta hydrofilowość skutkuje wysoką sorpcją wody, przez co zagrożona jest trwałość strefy połączenia adhezyjnego. W TMDU nie zaakceptowaliśmy jednoetapowych systemów wiążących do użytku klinicznego na podstawie wyników, które uzyskaliśmy wcześniej w naszych badaniach.

Sorpcja/rozpuszczalność w wodzie różnych systemów wiążących.
Dane dostarczone przez Tokijski Uniwersytet Medyczny i Stomatologiczny.

Co Pan sądzi o nowym składzie chemicznym opartym na zawartości monomeru 10-MDP oraz nowych monomerów amidowych (CLEARFIL™ Universal Bond Quick) pozwalającym przezwyciężyć takie ograniczenia?

Dr Takagaki: Badania wykazały, że monomer 10-MDP jest najlepszym monomerem warunkującym adhezję do tkanek zęba, szczególnie zębiny. Obecnie wielu producentów ma w swoich produktach monomer 10-MDP. Jakość chemiczna i wydajność poszczególnych wersji MDP różni się od oryginalnego 10-MDP fimy Kuraray Noritake, a ponadto w jednoetapowych systemach wiążących sama obecność tego monomeru nie wystarczy. Czynnikiem różnicującym jest bowiem nowy monomer amidowy, który zapewnia pożądaną wysoką penetrację i niską sorpcję wody.

(2. Obrazy SEM (Scanning Electron Microscope) interfejsu adhezyjnego zębiny po prowokacji kwasowo-zasadowej.
OL: ubytek zewnętrzny; A/B: system wiążący/łączenie; D: zębina; R: żywica; ABRZ: strefa kwaso-zasadowa.
Chociaż ABRZ wykryto także w konkurencyjnym uniwersalnym systemie wiążącym (C), utworzył się ubytek w dolnej części OL.
Nie wykryto tworzenia ubytków próchnicowych w przypadku CLEARFIL™ Universal Bond Quick. Zdjęcia dzięki uprzejmości Tokyo Medical and Dental University.

Pana badania oraz wyniki prac przeprowadzonych w TMDU są bardzo dobrze znane w światowej stomatologii adhezyjnej. Czy potwierdzają one powyższe stwierdzenia?

Dr Takagaki: W naszych wynikach badań rzeczywiście zaobserwowaliśmy niższą sorpcję wody w porównaniu z poprzednimi jednoetapowymi generacjami. Właściwie byliśmy zaskoczeni, widząc poziomy sorpcji wody odpowiadające dwuetapowemu złotemu standardowi jakim jest system wiążący: CLEARFIL™ SE BOND (wykres 1). Monomer amidowy wykazuje właściwości hydrofilowe przed polimeryzacją i hydrofobowe po polimeryzacji, co jest sytuacją wysoce pożądaną dla jednobuteleczkowych systemów samotrawiących.

Czy by Pan zalecił uniwersalny system wiążący do codziennej pracy klinicznej?

Dr Takagaki: Tak, ale jak wspomniano, obecność monomerów 10-MDP oraz amidowych jest fundamentalna. Warto zauważyć, że również inni producenci stosują monomer amidowy. Jednak nasze wyniki uzyskane w TMDU wskazują, że jego wydajność pod względem penetracji nie jest tak skuteczna. Właściwie nadal obserwowaliśmy powstawanie zmian próchnicowych mimo obecności monomer amidowego. Skład chemiczny oparty na monomerach: 10-MDP i amidowym Kuraray Noritake jest jedynym, która pozwala uniknąć tworzenia się ubytków próchnicy wtórnej (2. obrazy SEM).

Wyjdźmy już z laboratorium. Zgodnie z Pana doświadczeniem klinicznym, czy jest jakaś dodatkowa rada, której można byłoby udzielić, aby zapewnić klinicystom „patent” na niezawodną adhezję?

Dr Takagaki: Jednym z ważnych punktów, które czasami są pomijane, jest odpowiednie odparowanie rozpuszczalnika przy użyciu strumienia powietrza, przez co najmniej 5 sekund po nałożeniu system wiążącego. Polecam również selektywne wytrawianie szkliwa w celu uzyskania szczelnego i estetycznego połączenia z brzegami szkliwnymi, nawet jeśli wszystkie uniwersalne systemy wiążące, teoretycznie pozwalają na zastosowanie techniki samotrawienia. Na koniec chciałbym porozmawiać o aplikacji i dążeniu do jej uproszczenia. My, dentyści, mamy tendencję do skracania niezbędnego czasu aplikacji, a często nie jest respektowany czas wcierania. W przypadku CLEARFIL™ Universal Bond Quick nasze badania nie wykazały znaczącej różnicy w sile wiązania w stosunku do czasu wcierania (wykres 3). Uproszczona aplikacja zmniejsza ryzyko błędów, umożliwiając uzyskanie spójnych wyników. Uważam, że prostota jest kliniczną koniecznością. Fakt, że CLEARFIL™ Universal Bond Quick I PANAVIA™ SA Cement Universal mogą służyć jednocześnie do bezpośrednich i pośrednich uzupełnień jest niezbędny dla przewidywalności codziennych procedur stomatologicznych. CLEARFIL™ Universal Bond Quick osiąga to, czego szukam w swojej praktyce: łatwej, szybkiej aplikacji oraz przewidywalnych efektów.

Chociaż ilość dostępnych na rynku uniwersalnych systemów wiążących jest duża, kluczowe właściwości, takie jak te wymienione powyżej, mogą pomóc w skomplikowanym procesie wyboru jednoetapowego bondu, który oferuje najlepszą wydajność, prostotę, i przewidywalne wyniki.

Siła wiązania po różnym czasie wcierania. Dane dzięki uprzejmości Tokyo Medical and Dental University.

Czy nie byłoby wspaniale mieć w swoim gabinecie jeden, uniwersalny środek, wskazany do leczenia wszystkich rodzajów nadwrażliwości? Produkt, który skutecznie i trwale zamyka kanaliki zębinowe, odsłonięte w wyniku recesji dziąseł, erozji zębów lub poprzez zbyt intensywne szczotkowanie, sprawdzający się również po zabiegach profesjonalnego czyszczenia zębów takich jak skaling ale także w przypadku wybielania oraz po zastosowaniu wszystkich procedur leczenia zachowawczego? Fakt, że TEETHMATE™ DESENSITIZER firmy Kuraray Noritake. idealnie nadaje się do wszystkich powyższych wskazań, zapewniając trwałą ulgę w przypadku każdej nadwrażliwości, jest z pewnością jednym z wielu powodów, dzięki którym produkt już siódmy rok z rzędu zdobył nagrodę Dental Advisor jako Top Product.

Zaprojektowany od podstaw w celu tworzenia kryształów hydroksyapatytu (HAp), TEETHMATE™ DESENSITIZER niezawodnie uszczelnia odsłonięte kanaliki zębinowe oraz wszelkie uszkodzenia szkliwa. Skutecznie, trwale i naturalnie.

Produkt zawierający naturalne składniki w postaci wapnia i fosforu, tworzy kryształy hydroksyapatytów (HAp), zatem może być aplikowany nawet na świeżo preparowane struktury zęba bez negatywnego wpływu na siłę wiązania użytych później adhezyjnych systemów wiążących czy cementów.

Konsultanci Dental Advisor przeprowadzili sześciomiesięczne badania kliniczne, aby móc ocenić działanie TEETHMATE™ DESENSITIZER. Zaprosili do swoich gabinetów stomatologicznych 27 pacjentów zgłaszających nadwrażliwość spowodowaną różnymi czynnikami. Do identyfikacji zębów dotkniętych problemem, zastosowano badanie termiczne zimnym powietrzem i wybrano z nich 54, które uwzględniono w ocenie. Do wstępnego oszacowania przedmiotu badań poproszono pacjentów o ocenę poziomu oraz częstotliwości występowania nadwrażliwości dla danego zęba w pięciostopniowej skali (1 = ciężka, uporczywa wrażliwość; do 5 = brak wrażliwości). Następnie zastosowano TEETHMATE™ DESENSITIZER zgodnie z instrukcją użycia. Wrażliwość oceniano ponownie, natychmiast po zabiegu oraz sześć miesięcy później. Na początku 91% pacjentów stwierdziło, że nie mają już żadnej wrażliwości lub mają jedynie łagodną, sporadyczną wrażliwość, co utrzymywało się na podobnym poziomie u 85% pacjentów, jeszcze po sześciu miesiącach. Oznacza to, że produkt jest bardzo skuteczny, zapewniając natychmiastową a nawet długotrwałą ulgę w nadwrażliwości powodowanej różnymi czynnikami w stomatologii.

Dlatego nie jest zaskakujące, że TEETHMATE™ DESENSITIZER znalazł się wśród zdobywców nagrody Dental Advisor w kategorii Top Product Award, każdego roku z rzędu w latach 2015-2021.

Dostępne są również wyniki badań, które potwierdzają skuteczność produktu w zmniejszaniu wrażliwości przed- i pozabiegowej w kontekście wybielania zębów¹ lub procedur odbudowy pośredniej², dzięki czemu użytkownicy tego preparatu mogą liczyć na jego niezawodne działanie w bardzo szerokim zakresie wskazań.

Referencje

1. Mehta D, Jyothi S, Moogi P, Finger WJ, Sasaki K. Novel treatment of in-office tooth bleaching sensitivity: A randomized, placebo-controlled clinical study. J Esthet Restor Dent. 2018 May;30(3):254-258.
2. Shetty R, Bhat AN, Mehta D, Finger WJ. Effect of a Calcium Phosphate Desensitizer on Pre- and Postcementation Sensitivity of Teeth Prepared for Full-Coverage Restorations: A Randomized, Placebo-Controlled Clinical Study. Int J Prosthodont. 2017 Jan/Feb;30(1):38-42.

Płynne kompozyty z dużą zawartością wypełniacza.

Czasem potrzebujesz, aby kompozyt był bardzo płynny - chcesz by zapływał w każdy zakątek oraz idealnie pokrywał ubytek. Bywa jednak, że sytuacja kliniczna wymaga, aby znajdował się tylko w miejscu gdzie został nałożony lub był bardzo plastyczny, tak aby uzyskać pożądany kształt. Trudno jest zaspokoić wszystkie wskazania i potrzeby pojedynczą gęstością płynnego kompozytu. Dlatego Kuraray Noritake oferuje CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow, kompozyt o trzech różnych poziomach gęstości: wysokim, niskim i bardzo niskim. Poziom płynności kompozytu można więc dobrać w zależności od wskazania oraz wielkości i geometrii ubytku. Na przykład wariant o wysokiej płynności najlepiej nadaje się jako podkład typu “liner” w ubytkach klasy I i II, podczas gdy wersja o bardzo niskiej płynności jest preferowana w kontekście niewielkich odbudów i wypełnień kompozytowych.

Sam materiał ma jednak znacznie więcej do zaoferowania, co potwierdzili konsultanci Dental Advisor, którzy po raz szósty z rzędu uhonorowali produkt nagrodą Wybór Redakcji oraz Top Product Award (tom 38, numer 01, styczeń - luty 2021).

29 konsultantów Dental Advisor przetestowało wariant o średniej gęstości (Low) CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow w swoich gabinetach dentystycznych. Ocenili działanie produktu pod względem aplikacji / handlingu, estetyki, konsystencji i podatności na polerowanie. Wszystkie cztery sprawdzane parametry otrzymały ocenę „doskonałą”. CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow Low nie spływa z powierzchni tkanek zęba, zapewniając jednocześnie doskonałą adaptację do ścian ubytku, poprzez idealne zapływanie nawet do trudno dostępnych obszarów preparacji. Technologia Light Diffusion firmy Kuraray Noritake sprawia, że materiał bezproblemowo integruje się kolorystycznie z otaczającymi strukturami zęba a błyszczącą powierzchnię gotowej odbudowy można łatwo uzyskać - po prostu przecierając spolimeryzowany kompozyt wacikiem nasączonym w alkoholu.

Ze względu na takie właściwości oraz przekonującą wszechstronność zastosowań, produkt otrzymał aż 98% pozytywnych ocen, a wszystkich 29 konsultantów stwierdziło, że poleciłoby CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow. Od 2015 roku produkt wielokrotnie zdobywał nagrodę Top Product Award, a dzięki dostępności trzech różnych stopni gęstości - prawdopodobnie będzie materiałem z wyboru w jeszcze szerszym zakresie wskazań.

Doceniane przez użytkowników, nagradzane w niezależnych plebiscytach. Materiały stomatologiczne, od producenta, któremu można zaufać będą gwarancją Twojego sukcesu klinicznego.

Jak w gąszczu możliwości wybrać najlepiej? Czym się kierować, aby mieć pewność, że produkty, które wybieramy do codziennej pracy były dla nas najlepsze pod kątem użytkowym, a jednocześnie skutecznie gwarantowały długoterminowy sukces leczenia.

Wobec dużej różnorodności materiałów stomatologicznych, takich jak: cementy, materiały wypełniające, czzy systemy wiążące trudno jest zdecydować, które produkty najlepiej spełnią indywidualne wymagania lekarzy praktyków, a jednocześnie będą trwałe i bezpieczne dla pacjenta. Wykonanie własnego badania porównawczego i testowanie wszystkich produktów w gabinecie stomatologicznym, jest niemożliwe ze względu na dużą liczbę dostępnych rozwiązań. Badania laboratoryjne dostarczają informacji o określonych właściwościach produktu, ale zwykle nie dają całościowego obrazu jego zalet i wad. Ponadto wyniki różnych testów są trudne do porównania ze względu na różnice w doborze metody oraz sprzętu pomiarowego. Najlepszym źródłem informacji są wyniki badań klinicznych, które rzucają światło na długoterminowe działanie wybranych materiałów w ujęciu praktycznym. Takie dane nie są jednak dostępne od razu  po wprowadzeniu produktu na rynek. Zwykle dentyści czekają na publikację rezultatów rzetelnych badań klinicznych wiele lat. Doskonałym przykładem jest CLEARFIL™ SE Bond, który od ponad dwóch dekad jest uznawany za złoty standard samotrawiących systemów wiążących.

Jednak co w sytuacji, kiedy chcemy poznać lepiej właściwości produktu w krótkim czasie od premiery rynkowej? Z pomocą przychodzą nam opinie oparte na praktycznym wykorzystaniu materiałów w warunkach klinicznych, które stanowią doskonałe wsparcie w poszukiwaniu wysokiej jakości materiałów dentystycznych. Jedną z najbardziej niezależnych i opiniotwórczych instytucji przeprowadzających oraz publikujących wyniki testów klinicznych, a także oceny wydajności produktów jest amerykański DENTAL ADVISOR. To właśnie w tym plebiscycie specjaliści i klinicyści, wskazują raz w roku materiały i sprzęt dentystyczny o najlepszych parametrach, a wskazane przez nich produkty otrzymują prestiżowe nagrody w kategorii Top Product lub Preferred Product. Lista laureatów jest publikowana w Internecie (www.dentaladvisor.com) oraz w styczniowo-lutowym numerze czasopisma DENTAL ADVISOR.

Nagrody Top Product

Kariostatyczny system wiążący CLEARFIL™ SE Protect otrzymał nagrodę Top Product w kategorii Odbudowy bezpośrednie, Systemy Łączące: Systemy Samotrawiące, otrzymując ponad 98% pozytywnych ocen klinicznych. To jedyny system wiążący, który posiada udowodnione właściwości bakteriobójcze, wspomagające leczenie zaawansowanych ubytków próchnicy. Ten samotrawiący system oparty jest na składzie, złotego standardu, tj. CLEARFIL™ SE BOND. Skład tego kultowego systemu wiążącego został wzbogacony o opatentowany monomer MDPB, oferujący efekt silnego i długotrwałego działania antybakteryjnego oraz fluor, który zapewnia długotrwałą ochronę tkanek zęba. To Unikatowe połączenie kluczowych monomerów 10-MDP i MDPB gwarantuje skuteczność terapeutyczną , CLEARFIL™ SE Protect, a także wysoką siłę adhezji oraz pomyślne rokowanie nawet w przypadku głębokiej próchnicy.

Zaszczytny, szósty rok z rzędu nagroda Top Product w kategorii Materiały do Wypełnień Bezpośrednich, Kompozyty: Płynne Kompozyty z dużą zawartością wypełniacza, trafiła do CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow, uzyskując 100% wskaźnik rekomendacji.

Ten uniwersalny, płynny kompozyt stał się również Wyborem Redakcji jest połączeniem wytrzymałość materiałów o standardowej konsystencji z wygodą stosowania płynnych kompozytów. Dostępny jest w 3 poziomach płynności – od wysokiego do bardzo niskiego. Pozwala to dobrać odpowiednią gęstość materiału do każdej sytuacji klinicznej. Wariant o wysokiej płynności jest idealny wyborem w przypadku wypełnień drobnych, powierzchownych ubytków, podkładów typu „liner“, przy procedurach IDS (Immediate Dentin Sealing). Wariant o bardzo niskiej płynności jest szczególnie polecany do zabiegów bezpośrednich odbudów powierzchni licowych, do odtwarzania guzków w zębach tylnych i tym podobnych procedur. Ten wyjątkowy kompozyt może być również stosowany do cementowania prac pośrednich, o grubości do 2mm, bez konieczności wcześniejszego podgrzewania materiału. CLEARFIL MAJESTY™ ES Flow został przetestowany przez 29 konsultantów DENTAL ADVISOR, w ponad 900 zastosowaniach klinicznych. Sprawdzane właściwości produktu, jak: aplikacja/handling, estetyka, gęstość oraz podatność na polerowanie, oceniono jako „doskonałe”. Dzięki temu materiał osiągnął wskaźnik rekomendacji wynoszący 100% oraz 98% ogólnych, pozytywnych ocen klinicznych.

Odpowiedzią na potrzebę naturalnego i skutecznego leczenie nadwrażliwości, jest TEETHMATE™ DESENSITIZER, który już po raz 7 zdobył uznanie DENTAL ADVISOR.

Materiał ten został zaprojektowany w celu tworzenia (krystalizacji) hydroksyapatytu (HAp), będącego w stanie skutecznie zamknąć otwarte kanaliki zębinowe oraz pęknięcia szkliwa. Prowadzi to do usunięcia nadwrażliwości po nałożeniu środka na odsłoniętą, uszkodzoną mechanicznie lub świeżo preparowaną zębinę. Stosowany w ramach leczenia odtwórczego, TEETHMATE™ DESENSITIZER nie ma negatywnego wpływu na siłę wiązania systemów wiążących, czy cementów adhezyjnych. Przeprowadzona przez DENTAL ADVISOR sześciomiesięczna ocena kliniczna, z udziałem 27 pacjentów zgłaszających nadwrażliwość związaną z recesją dziąseł wykazała, że stosowanie preparatu jest bardzo skuteczne w zapewnianiu natychmiastowej, a nawet długotrwałej (półrocznej) ulgi w dolegliwościach. Zaowocowało to doskonałą oceną i wynikiem aż 96% pozytywnych opinii.

W kategorii Cementy Samoadhezyjne dodatkową nagrodę Top Produkt otrzymał materiał PANAVIA™ SA Cement. Ten samoadhezyjny, dualnie wiążący cement, wyróżnia się wyjątkową łatwością użycia, jedną procedurą zastosowania w każdym przypadku, idealną konsystencją oraz możliwością łatwego usuwania nadmiaru po wstępnej polimeryzacji.

Nagrody Preferred Products

Wśród laureatów nagrody Preferred Products 2021, które otrzymały również etykietę Wybór Redakcji, znajduje się PANAVIA™ SA Cement Universal. Ten samoadhezyjny, uniwersalny cement w 2020 roku zdobył nagrodę Top Product Award. PANAVIA™ SA Cement Universal zawiera unikalny monomer LCSi. To silanowy środek sprzęgający, który posiada w swojej cząsteczce unikalny, długi łańcuch węglowy. Łańcuch węglowy tworzy trwałe, chemiczne wiązanie z ceramiką, dwukrzemianem litu oraz z żywicą kompozytową, bez konieczności stosowania oddzielnego etapu silanizacji. Drugą kluczową technologią obecną w preparacie jest oryginalny monomer MDP, który zapewnia reaktywność chemiczną z tlenkiem cyrkonu, zębiną i szkliwem. Te nowatorskie rozwiązania gwarantują, że PANAVIA™ SA Cement Universal tworzy mocne i trwałe połączenie między tkankami zęba, a praktycznie każdym materiałem protetycznym bez konieczności stosowania dodatkowych środków, jak na przykład silan. Jego właściwości użytkowe, estetyka i przyjazność dla strefy przydziąsłowej, uzyskały oceny od bardzo dobrych do doskonałych, od 31 konsultantów DENTAL ADVISOR, którzy zastosowali cement w 516 różnych sytuacjach klinicznych. Wynikiem ogólnych testów klinicznych materiału jest aż 96% pozytywnych ocen.

Uniwersalny CLEARFIL™ Universal Bond Quick, o najszybszym czasie pracy został uhonorowany jako Preferred Product przez konsultantów Dental Advisor już drugi rok z rzędu.

Ten rewolucyjny system wiążący można nakładać jednoetapowo, dedykowany jest wszystkim technikom adhezyjnym (samotrawiącej, selektywnego wytrawiania szkliwa, a także technice całkowitego wytrawiania). Dzięki opatentowanej technologii Rapid Bond (połączenie oryginalnego monomeru 10-MDP z innowacyjnymi hydrofilnymi monomerami amidowymi), system działa błyskawicznie, bez konieczności nakładania wielu warstw czy intensywnego wcierania w powierzchnię zęba. Szybka i łatwa procedura aplikacji była jednym z głównych powodów, dla których konsultanci DENTAL ADVISOR wybrali CLEARFIL™ Universal Bond Quick jako preferowany produkt oraz Wybór Redakcji z 98% wynikiem pozytywnych ocen klinicznych. Warto wspomnieć, iż CLEARFIL™ Universal Bond Quick zapewnia doskonałe połączenie adhezyjne dla wszystkich rodzajów wypełnień bezpośrednich, odbudów zrębu zębinowego oraz uzupełnień pośrednich i wszelkiego rodzaju napraw wewnątrzustnych oraz zewnątrzustnych.

CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS uniwersalny primer protetyczny do adhezyjnego cementowania oraz napraw, to kolejny laureat tytułu „Preferred Product” w latach 2019, 2020 i 2021. W 2021 roku został też Wyborem Redakcji. Zawiera oryginalny monomer MDP oraz monomer silanowy. Gwarantuje doskonałe połączenie adhezyjne ze wszystkimi rodzajami materiałów, stosowanych do wykonywania uzupełnień protetycznych, takich jak: ceramika na bazie krzemionki, tlenek cyrkonu, kompozyty, a nawet stopy metali. Użytkownicy zyskują na prostocie procedury stosowania, ponieważ produkt jest aplikowany i suszony na łączonych powierzchniach, po zalecanej obróbce wstępnej. W ocenie klinicznej CLEARFIL™ CERAMIC PRIMER PLUS uzyskał rekomendację 96% oraz ogólną ocenę 96% pozytywnych opinii od konsultantów DENTAL ADVISOR.

Wnioski

Kliniczne procedury  składają się często z wielu pracochłonnych etapów, które mają wpływ na ostateczne powodzenie leczenia. Kluczową rolę odgrywa tutaj wiedza i umiejętności lekarza, jednak nie bez znaczenia są także sprawdzone produkty. To synergistyczne połączenie przesądza o jakości i co za tym idzie trwałości postępowania terapeutycznego. Wybierając produkty sygnowane przez firmę Kuraray Noritake, możemy być pewni, iż spełnią swoją rolę w sposób przewidywalny oraz powtarzalny- zawsze oferując najwyższą jakość połączenia oraz trwałość. To, co doceniają dentyści na całym świecie to fenomenalne algorytmy postępowania – jasno określone, łatwe do powtórzenia i nie przedłużające czasu zabiegu. Słowem warto sięgnąć po produkty, które od lat goszczą w najlepszych gabinetach stomatologicznych ponieważ…takie naśladownictwo jest emanacją najwyższych kompetencji w zawodzie. 

Lek. Dent. Aleksandra Łyżwińska

Bezpośrednie przykrycie miazgi w przebiegu próchnicowego obnażenia - obserwacja roczna.

Przypadek kliniczny i omówienie współczesnych wskazań w leczeniu próchnicy głębokiej na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Endodontycznego (2019)

Streszczenie

Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Endodontycznego z 2019 roku leczenie próchnicy głębokiej i postępowanie z obnażoną miazgą uległo zmianie. Zastosowanie nowoczesnych biomateriałów, takich jak mineralne agregaty trójtlenków (mineral trioxide aggregate – MTA) oraz hydrauliczne krzemiany wapnia (hydraulic calcium silicate cements – HCSCs), pozwoliły na przyżyciowe leczenie miazgi, odraczając konwencjonalne leczenie endodontyczne. Różnorodność systemów wiążących zawierających monomer 10‑MDP umożliwia skuteczną chemiczną adhezję do biomateriałów i tkanek zęba oraz wytwarzanie warstwy odpornej na działanie kwasów i zasad (acid‑base resistant zone – ABRZ), zwanej potocznie „super zębiną”. Celem tego artykułu jest zaprezentowanie przypadku bezpośredniego przykrycia miazgi oraz odbudowy kompozytowej zęba w rocznej obserwacji.

Opis przypadku

Pacjent, lat 17, zgłosił się w celu leczenia zachowawczego. W wywiadzie stwierdzono przewlekłe zapalenie zatok oraz związane z nim nawykowe oddychanie przez usta.

W badaniu klinicznym oraz na podstawie pantomogramu stwierdzono:

• niedostateczną higienę jamy ustnej, szczególnie w przestrzeniach aproksymalnych,
• stan zapalny dziąseł, szczególnie nasilony w okolicy zębów 13‑23, 33‑43,
• liczne ogniska próchnicy pierwotnej.

Plan leczenia zapalenia dziąseł oraz choroby próchnicowej obejmował:

• zabiegi profesjonalnej higienizacji,
• profilaktyki fluorowej (gabinetowej i domowej),
• instruktaż higieniczny, dietetyczny oraz motywację,
• leczenie zachowawcze z zastosowaniem leczenia biologicznego,
• kontynuację leczenia schorzeń laryngologicznych.

Leczenie zachowawcze zęba 15 rozpoczęto od testu żywotności (reakcja na bodziec zimny prawidłowa). Wykonano znieczulenie nasiękowe oraz izolację pola zabiegowego koferdamem (Rubber‑Dam, Cerkamed) (ryc. 1).

Ryc. 1. Sytuacja początkowa.

Ubytek opracowywano zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Endodontycznego (European Society of Endodontology– ESE) w sprawie leczenia próchnicy głębokiej i obnażeń miazgi (1). W pierwszej kolejności, w powiększeniu, przy użyciu mikroskopu, wiertłem diamentowym na końcówce przyspieszającej usunięto próchnicowo zmienione szkliwo. Następnie wiertłem różyczkowym na mikrosilnik usunięto zainfekowaną bakteryjnie zębinę na peryferiach ubytku (infected dentine, soft dentine). Zbliżając się do komory zęba, zmieniono wiertło na sterylne i na niskich obrotach usuwano kolejne partie zębiny zainfekowanej. Podczas końcowej fazy opracowania ubytku doszło do próchnicowego obnażenia miazgi (obnażenie miazgi klasy II według ESE) (1) (ryc. 2).

Ryc. 2. Próchnicowe obnażenie miazgi.

Zębinę zdemineralizowaną (affected dentine, firm dentine) pozostawiono w dnie ubytku. Krwawienie z miejsca obnażenia zahamowano sterylną gąbką, nasączoną roztworem 0,9‑procentowym NaCl, uciskając przez 5 minut. Obnażenie zaopatrzono materiałem na bazie MTA i pozostawiono do wstępnego związania przez 12 minut (ryc. 3).

Ryc. 3. Przykrycie bezpośrednie (BIO MTA +). Na ścianie dokomorowej widać firm dentine.

W celu zabezpieczenia biomateriału przed nadmiarem wilgoci zastosowano jednobuteleczkowy, samotrawiący, uniwersalny system wiążący Clearfil Universal Bond Quick (Kuraray Noritake) (ryc. 4).

Ryc. 4. Aplikacja systemu wiążącego Clearfil Universal Bond Quick (Kuraray Noritake) na całą zębinę i materiału Color Flow na miejsce przykrycia miazgi.

Prosta i szybka aplikacja oraz wysoka zawartość monomeru 10‑MDP pozwala na trwałe, chemiczne wiązanie z wapniem w MTA oraz zębinie (2‑4). Miejsce obnażenia pokryto płynnym materiałem kompozytowym w kolorze niebieskim (Color Flow) (ryc. 5).

Ryc. 5. Zabezpieczenie hydrofilnego systemu wiążącego Clearfil Universal Bond Quick (Kuraray Noritake) kompozytem płynnym Clearfil Majesty ES Flow Super Low A2 (Kuraray Noritake) na całej powierzchni zębiny.

W celu zwiększenia konwersji monomeru w dnie ubytku, przeprowadzono dwa cykle polimeryzacji (Valiant LED, VISTA USA), rozdzielone chłodzeniem zęba powietrzem ze strzykawki wodno‑powietrznej (3, 4). W celu zabezpieczenia warstwy hybrydowej na resztę zębiny zaaplikowano materiał kompozytowy typu flow o zwiększonej ilości napełniacza Clearfil Majesty ES Flow Super Low w kolorze A2 (Kuraray Noritake). Do wysokości niepodpartego szkliwa na powierzchni mezjalnej zrąb zębinowy odbudowano materiałem kompozytowym typu bulk fill – OliBulk Fill MD (Olident) (ryc. 6). Ze względu na nietolerancję długich zabiegów przez pacjenta, spowodowaną trudnościami w oddychaniu w pozycji leżącej, ubytek zaopatrzono materiałem tymczasowym i odroczono ostateczną odbudowę.

Ryc. 6. Wypełnienie zrębu zębinowego do wysokości niepodpartej listwy szkliwnej kompozytem płynnym typu bulk‑fill OliBulk Fill MD (Olident).

Z powodu pandemii COVID‑19 kontynuacja leczenia odbyła się po 6 miesiącach. W wywiadzie pacjent nie zgłaszał dolegliwości bólowych zęba 15. Na drugiej wizycie ponownie sprawdzono żywotność zęba – reakcja na chlorek etylu była prawidłowa, ząb nie reagował bólem na opukiwanie. W znieczuleniu nasiękowym, w osłonie koferdamu i powiększeniu mikroskopu usunięto pozostałości wypełnienia tymczasowego oraz opracowano ubytek próchnicowy klasy II według Blacka w rejonie dystalnym (ryc. 7).

Ryc. 7. Druga wizyta – stan po usunięciu wypełnienia tymczasowego i opracowaniu ubytku klasy II dystalnie.

Przygotowanie do procedury adhezyjnej obejmowało schropowacenie powierzchni spolimeryzowanego materiału kompozytowego w okolicy mezjalnej, zukośnienie szkliwa na powierzchniach aproksymalnych oraz usunięcie niepodpartych pryzmatów szkliwa gumką z węglikiem krzemu (BAL109F „brownie”, Nevadent). W celu adhezji do tkanek zęba oraz spolimeryzowanego kompozytu użyto system wiążącego Clearfil SE Bond 2 (Kuraray Noritake) techniką selektywnego trawienia szkliwa (selective etch). Dzięki dużej zawartości monomeru 10‑MDP w primerze oraz dwubuteleczkowej formule jest on najbezpieczniejszym rozwiązaniem w przypadkach sąsiedztwa zębiny i kompozytu. (6). Ostateczną odbudowę kompozytową wykonano z materiałów Clearfil Majesty ES‑2 Classic w kolorze A2 (Kuraray Noritake) oraz Clearfil Majesty ES Flow Super Low w kolorze A2 (Kuraray Noritake) (ryc. 8).

Ryc. 8. Wypełnienia kompozytowe materiałami Clearfil Majesty ES‑2 Classic A2 (Kuraray Noritake) oraz Clearfil Majesty ES Flow High A2 (Kuraray Noritake).

Wypełnienia wykończono dyskami ściernymi z nasypem z tlenku glinu (Sof‑lex, 3M) oraz gumką impregnowaną węglikiem krzemu (BAL109F „brownie”, Nevadent). Wstępne polerowanie wykonano gumkami diamentowymi Clearfil Twist DIA (Kuraray Noritake) oraz szczoteczkami nylonowymi (ryc. 9, 10).

Ryc. 9. Wykończenie wypełnień (Sof‑lex, 3M, BAL109F „brownie”, Nevadent) i polerowanie wstępne (Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake, szczotka nylonowa).

Ryc. 10. Wykończenie wypełnień i polerowanie wstępne (Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake).

Odbudowy dostosowano w zgryzie i ostatecznie wypolerowano (ryc. 11, 12).

Ryc. 11. Stan po korekcie w okluzji i polerowaniu ostatecznym (Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake, szczotka nylonowa).

Ryc. 12. Stan po korekcie w okluzji i polerowaniu ostatecznym (Clearfil Twist DIA, Kuraray Noritake, szczotka nylonowa).

Zgodnie z wytycznymi ESE dotyczącymi leczenia przyżyciowego leczenia miazgi, kolejna wizyta kontrolna odbyła się po 6 miesiącach (12 miesięcy od przykrycia bezpośredniego miazgi) (2). Ząb 15 nie bolał samoistnie, wykazywał prawidłową reakcję na chlorek etylu. Na zdjęciu kontrolnym wykonanym w systemie radiografii cyfrowej przyzębie wierzchołkowe nie wykazało cech patologii (ryc. 13).

Ryc. 13. RVG kontrolne po 12 miesiącach od zabiegu bezpośredniego przykrycia miazgi zęba 15.

Dyskusja

Dzięki nowoczesnym materiałom biologicznym i systemom wiążącym z zębiną leczenie próchnicy głębokiej uległo znaczącym przemianom na przestrzeni ostatnich lat (2, 7‑12). Dzięki zawartości 10‑MDP oraz fluoru w samotrawiących systemach wiążących, możliwe jest powstanie „super zębiny” (super dentin) (13), czyli warstwy odpornej na działanie kwasów i zasad (acid‑base resistant zone – ABRZ) (14, 15). Autorzy wytycznych ESE w sprawie leczenia próchnicy głębokiej postulują daleko posuniętą konserwatywność w działaniach operatorów. Powiązali oni kliniczny stan zębiny z postępowaniem zabiegowym (1).

Na podstawie obserwacji konsystencji wyróżniono trzy typy zębiny:

• soft dentine, czyli zębinę miękką, zainfekowaną bakteryjnie, poddającą się usunięciu narzędziami ręcznymi,
• firm dentine, czyli zębinę zdemineralizowaną próchnicowo, lecz niepoddającą się usunięciu narzędziami ręcznymi,
• hard dentine, czyli twardą, zdrową zębinę, niepoddającą się zarysowaniu zgłębnikiem, niespotykaną w ubytkach głębokich i bardzo głębokich.

W przypadku dwuseansowego leczenia próchnicy głębokiej jest wskazane stopniowe usuwanie soft dentine, wypełnienie tymczasowe biomateriałem z krzemianem wapnia lub glassjonomerem I pozostawienie na 6‑12 miesięcy. Na kolejnej wizycie należy usunąć wypełnienie tymczasowe oraz oczyścić ubytek, pozostawiając na ścianie dokomorowej firm dentine (1, 16). Opisane postępowanie zmniejsza ryzyko obnażenia miazgi. Kiedy jednak do niego dochodzi, leczenie biologiczne próchnicowo obnażonej miazgi z wykorzystaniem MTA i krzemianów wapnia decyduje o sukcesie metod przyżyciowych na poziomie 80‑90% (10‑12).

Warunkiem koniecznym powodzenia przykryć bezpośrednich są sterylne techniki pracy oraz izolacja pola zabiegowego koferdamem przed obnażeniem miazgi.

W przypadku obnażenia miazgi bez izolacji koferdamem, lub gdy wiertło znoszące sklepienie komory jest niesterylne, należy odstąpić od procedury przykrycia bezpośredniego na rzecz pulpotomii częściowej lub całkowitej (1, 17‑19). Zakres ingerencji mechanicznej w komorze zęba powinien być uwarunkowany stanem klinicznym miazgi i wywiadem (brak cech zapalenia, zapalenie odwracalne/nieodwracalne) (1). Kluczowymi elementami przyżyciowego leczenia miazgi są praca w powiększeniu mikroskopu zabiegowego (20, 21) oraz stosowanie systemów wiążących chemicznie z biomateriałami (22).

Niezależnie od wybranej metody leczenia endodontycznego, konwencjonalnego lub przyżyciowego decydujący wpływ na przetrwanie zębów ma szczelność docelowej odbudowy (23‑27).

W przypadku leczenia przyżyciowego preparaty wodorotlenkowo‑wapniowe i oparte na bazie tlenku cynku z eugenolem zaburzały adhezję materiałów złożonych i/lub ulegały resorpcji, promując szybkie powstawanie nieszczelności brzeżnych i mikroprzecieku bakteryjnego (7, 8, 10). Nowoczesne leczenie biologiczne, oparte na MTA i hydraulicznych cementach krzemianowo‑wapniowych, promuje wytwarzanie szczelniejszych mostów zębinowych (7, 8, 10, 12, 28‑31) oraz jednocześnie zapewnia możliwość odbudów kompozytowych w formie leczenia jednoseansowego lub odroczonego (1, 30, 32).

W porównaniu z MTA, hydrauliczne cementy krzemianowo‑wapniowe charakteryzują się:

• szybszym czasem wstępnego wiązania,
• lepszymi parametrami wytrzymałościowymi,
• mniejszym ryzykiem przebarwiania tkanek zęba,
• umożliwiają tymczasowe wypełnienie całego ubytku (33, 34).

Niezależnie od wyboru biomateriału, w celu uniknięcia wypłukania go z dna ubytku po czasie wstęp-nego wiązania, zaleca się odejście od technik trawienia zębiny (total etch) na rzecz systemów samotrawiących (1, 32). Dla zwiększenia szczelności połączenia adhezyjnego zalecane jest stosowanie systemów wiążących zawierających monomer 10‑MDP, który chemicznie wiąże się z wapniem (3, 4). Jego dodatkową zaletą jest zahamowanie aktywacji metaloproteinaz zębinowych i zwiększenie trwałości połączenia adhezyjnego (35). Po zastosowaniu hydrofilnych systemów wiążących (systemy VII i VIII generacji) warstwę hybrydową należy zabezpieczyć materiałem typu flow lub adhesivem hydrofobowym (IV i VI generacja) (36).

Zaznaczenie miejsca obnażenia kolorowym materiałem flow ma zastosowanie dydaktyczne. W codziennej praktyce autorka nie wykonuje tej procedury. Podczas wyboru materiału odtwórczego ważniejsze znaczenie mają parametry wytrzymałościowe (na przykład zawartość napełniacza i presilanizacja cząstek napełniacza) (37). Na niekorzyść mocno napigmentowanych materiałów przemawia utrudniona penetracja promieni lampy polimeryzacyjnej oraz odbijanie niebieskiego światła przez materiał w kolorze niebieskim. Wzrost długości czasu polimeryzacji wiąże się z możliwością termicznego uszkodzenia miazgi (3, 4).

Ze względu na dynamikę procesu próchnicowego w zębach stałych niedojrzałych oraz wysoki potencjał regeneracyjny zębiny, grupą szczególnie predysponowaną do przyżyciowego leczenia miazgi są pacjenci małoletni (38).

Jak widać w zaprezentowanym przypadku, specyfika leczenia dzieci często wymaga skrócenia czasu trwania pierwszej wizyty i leczenia dwuseansowego. Powoduje to konieczność adhezji do całkowicie spolimeryzowanego kompozytu. Optymalną procedurą w takich przypadkach jest rozwinięcie powierzchni materiału złożonego poprzez piaskowanie abrazyjne tlenkiem glinu (39). Z powodu ograniczeń pracy podczas pandemii COVID‑19 autorka odstąpiła od tej procedury. Powierzchnię kompozytu schropowacono wiertłem z nasypem diamentowym na końcówkę przyspieszającą. Sąsiedztwo zębiny z ubytku ulokowanego w dystalnej części zęba 15 powodowało ryzyko przesuszenia zębiny silanem. Odstąpiono od użycia silanu w roztworze alkoholowym na rzecz łagodnego primera z dużą zawartością monomer 10‑MDP (Clearfil SE Bond 2, Kuraray Noritake), który chemicznie łączy się ze spolimeryzowanym kompozytem.

Do ostatecznej odbudowy wykorzystano nanohybrydowy materiał o wysokiej polerowalności oraz kompatybilny system gumek impregnowanych diamentem. Poza walorami estetycznymi, gładka powierzchnia materiału znacząco zmniejszy przyleganie biofilmu bakteryjnego i ryzyko powstania próchnicy wtórnej (40).

Podsumowanie

Leczenie choroby próchnicowej we wszystkich stadiach rozwoju ubytków staje się coraz mniej inwazyjne. Stosowanie systemów wiążących, zawierających monomer 10‑MDP, pozwala na znaczne uproszczenie procedur adhezyjnych oraz, przy współudziale fluoru, na powstawanie „super zębiny”. Rutynowa praca w powiększeniu i izolacji koferdamem pozwala na znaczne ograniczenie wskazań do konwencjonalnego leczenia endodontycznego. Dzięki umiejętnemu stosowaniu współczesnych biometariałów i nowoczesnych systemów wiążących przyżyciowe leczenie schorzeń kompleksu miazgowo‑zębinowego zapewnia sukces w 80‑90% przypadków.

Dentist:

Aleksandra Łyżwińska

Aleksandra Łyżwińska ukończyła Warszawski Uniwersytet Medyczny, z którym później była związana jako wykładowczyni i asystentka w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej. Jest pasjonatką stomatologii adhezyjnej, mikroskopowej, technik minimalnie inwazyjnych i przyżyciowego leczenia miazgi. W swoich udowadnina, że próchnica nie musi być nudna, a bond w buteleczce jest równie jest emocjonujący jak ten w kinie.

Od 2020 roku prowadzi kursy z zakresu stomatologii zachowawczej dla lekarzy dentystów, współpracując z największmi ośrodkami szkoleniowymi oraz jako liderka opinii Kuraray Noritake. Młodym dentystom i dentystkom jest najlepiej znana z edukacyjnego konta na instagramie @aleksandra.lyzwinska.

Piśmiennictwo

1. Duncan HF, Galler KM, Tomson PL i wsp. European Society of Endodontology position statement: Management of deep caries and the exposed pulp. Int Endod J. 2019; 52(7): 923‑934.
2. Shin JH, Jang JH, Park SH i wsp. Effect of mineral trioxide aggregate surface treatments on morphology and bond strength to composite resin. J Endod. 2014; 40(8): 1210‑1216.
3. Carrilho E, Cardoso M, Marques Ferreira M i wsp. 10‑MDP Based Dental Adhesives: Adhesive Interface Characterization and Adhesive Stability‑A Systematic Review. Materials (Basel). 2019; 12(5): 790.
4. Yaguchi T. Layering mechanism of MDP‑Ca salt produced in demineralization of enamel and dentin apatite. Dent Mater. 2017; 33(1): 23‑32.
5. Ertuğrul CÇ, Ertuğrul IFP. Temperature change in pulp chamber of primary teeth during curing of coloured compomers: an in vitro study using pulpal blood microcirculation model. PeerJ. 2019; 7: e7284.
6. Bagis B, Bagis Y, Ertas E i wsp. Comparison of the heat generation of light curing units. J Contemp Dent Pract. 2008; 9(2): 65‑72.
7. Li Z, Cao L, Fan M i wsp. Direct Pulp Capping with Calcium Hydroxide or Mineral Trioxide Aggregate: A Meta‑analysis. J Endod. 2015; 41(9): 1412‑1417.
8. Nair PNR, Duncan HF, Pitt Ford TR i wsp. Histological, ultrastructural and quantitative investigations on the response of healthy human pulps to experimental capping with mineral trioxide aggregate: a randomized controlled trial. Int Endod J. 2008; 41(2): 128‑50.
9. Cho SY, Seo DG, Lee SJ i wsp. Prognostic factors for clinical outcomes according to time after direct pulp capping. J Endod. 2013; 39(3): 327‑331.
10. Hilton TJ, Ferracane JL, Mancl L. Comparison of CaOH with MTA for direct pulp capping: a PBRN randomized clinical trial. J Dent Res. 2013; 92(7 Suppl): 16S‑22S.
11. Mente J, Hufnagel S, Leo M i wsp. Treatment outcome of mineral trioxide aggregate or calcium hydroxide direct pulp capping: long‑term results. J Endod. 2014; 40: 1746‑1751.
12. Kundzina R, Stangvaltaite L, Eriksen HM i wsp. Capping carious exposures in adults: a randomized controlled trial investigating mineral trioxide aggregate versus calcium hydroxide. Int Endod J. 2017; 50(10): 924‑932.
13. Nikaido T, Inoue G, Takagaki T i wsp. New strategy to create “Super Dentin” using adhesive technology: Reinforcement of adhesive – dentin interface and protection of tooth structures. Jpn Dent Sci Rev. 2011; 47: 31‑42.
14. Nikaido T, Ichikawa C, Li N i wsp. Effect of functional monomers in all‑in‑one adhesive systems on formation of enamel/dentin acid‑base resistant zone. Dent Mater J. 2011; 30(5): 576‑582.
15. Guan R, Takagaki T, Matsui N i wsp. Dentin bonding performance using Weibull statistics and evaluation of acid‑base resistant zone formation of recently introduced adhesives. Dent Mater J. 2016; 35(4): 684‑693.
16. Schwendicke F, Frencken JE, Bjørndal L i wsp. Managing Carious Lesions: Consensus Recommendations on Carious Tissue Removal. Adv Dent Res. 2016; 28(2): 58‑67.
17. Mejare I, Cvek M. Partial pulpotomy in young permanent teeth with deep carious lesions. Endod Dent Traumatol. 1993; 9: 238‑242.
18. Barrieshi‑Nusair KM, Qudeimat MA. A prospective clinical study of mineral trioxide aggregate for partial pulpotomy in cariously exposed permanent teeth. J Endod. 2006; 32: 731‑735.
19. Chailertvanitkul P, Paphangkorakit J, Sooksantisakoonchai N i wsp. Randomized control trial comparing calcium hydroxide and mineral trioxide aggregate for partial pulpotomies in cariously exposed pulps of permanent molars. Int Endod J. 2014; 47(9): 835‑842.
20. Bogen G, Kim JS, Bakland LK. Direct pulp capping with mineral trioxide aggregate: an observational study. J Am Dent Assoc. 2008; 139(3): 305‑315.
21. Marques MS, Wesselink PR, Shemesh H. Outcome of direct pulp capping with mineral trioxide aggregate. J Endod. 2015; 41: 1026‑1031.
22. Tsujimoto M, Tsujimoto Y, Ookubo A i wsp. Timing for composite resin placement on mineral trioxide aggregate. J Endod. 2013; 39(9): 1167‑1170.
23. Ray HA, Trope M. Periapical status of endodontically treated teeth in relation to the technical quality of the root filling and coronal restoration. Int Endod J. 1995; 28: 12‑18.
24. Dammaschke T, Leidinger J, Schäfer E. Long‑term evaluation of direct pulp capping‑‑treatment outcomes over an average period of 6.1 years. Clin Oral Investig. 2010; 14(5): 559‑567.
25. Al‑Hiyasat AS, Barrieshi‑Nusair KM, Al‑Omari MA. The radiographic outcomes of direct pulp‑capping procedures performed by dental students: a retrospective study. J Am Dent Assoc. 2006; 137(12): 1699‑1705.
26. Ghoddusi J, Forghani M, Parisay I. New approaches in vital pulp therapy in permanent teeth. Iran Endod J. 2014; 9(1): 15‑22.
27. Barthel CR, Rosenkranz B, Leuenberg A i wsp. Pulp capping of carious exposures: treatment outcome after 5 and 10 years: a retrospective study. J Endod. 2000; 26(9): 525‑528.
28. Tran XV, Salehi H, Truong MT i wsp. Reparative Mineralized Tissue Characterization after Direct Pulp Capping with Calcium‑Silicate‑Based Cements. Materials (Basel). 2019; 12(13): 2102.
29. Leye Benoist F, Gaye Ndiaye F, Kane AW i wsp. Evaluation of mineral trioxide aggregate (MTA) versus calcium hydroxide cement (Dycal) in the formation of a dentine bridge, a randomized controlled trial. Int Dent J. 2012; 62(1): 33‑39.
30. Petrou MA, Alhamoui FA, Welk A i wsp. A randomized clinical trial on the use of medical Portland cement, MTA and calcium hydroxide in indirect pulp treatment. Clin Oral Investig. 2014; 18(5): 1383‑1389.
31. Hashem D, Mannocci F, Patel S i wsp. Clinical and radiographic assessment of the efficacy of calcium silicate indirect pulp capping: a randomized controlled clinical trial. J Dent Res. 2015; 94(4): 562‑568.
32. Krawczyk‑Stuss M, Ostrowska A, Łapińska B i wsp. Evaluation of shear bond strength of the composite to Biodentine with different adhesive systems. Dent Med Probl. 2015; 52(4): 434‑439.
33. Rajasekharan S, Martens LC, Cauwels RG i wsp. Biodentine™ material characteristics and clinical applications: a review of the literature. Eur Arch Paediatr Dent. 2014; 15(3): 147‑158.
34. Koubi G, Colon P, Franquin JC i wsp. Clinical evaluation of the performance and safety of a new dentine substitute, Biodentine, in the restoration of posterior teeth. A prospective study. Clin Oral Investig. 2013; 17(1): 243‑249.
35. Xu J, Li M, Wang W i wsp. A novel prime‑&‑rinse mode using MDP and MMPs inhibitors improves the dentin bond durability of self‑etch adhesive. J Mech Behav Biomed Mater. 2020; 104: 103698.
36. Reis A, Leite TM, Matte K i wsp. Improving clinical retention of one‑step self‑etching adhesive systems with an additional hydrophobic adhesive layer. J Am Dent Assoc. 2009; 140(7): 877‑885.
37. Randolph LD, Palin WM, Leloup G i wsp. Filler characteristics of modern dental resin composites and their influence on physico‑mechanical properties. Dent. Mater. 2016, 12: 1586‑1599.
38. Postek‑Stefańska L, Szczepańska J, Olczak‑Kowalczyk D. Specyfika leczenia chorób miazgi niedojrzałych zębów stałych. W: Współczesna stomatologia wieku rozwojowego. Otwock: Med Tour Press International Sp. z o.o.; 2017, s. 524‑543.
39. Cavalcanti AN, De Lima AF, Peris AR i wsp. Effect of surface treatments and bonding agents on the bond strength of repaired composites. J Esthet Restor Dent. 2007; 19(2): 90‑98.
40. Dutra D, Pereira G, Kantorski K i wsp. Does Finishing and Polishing of Restorative Materials Affect Bacterial Adhesion and Biofilm Formation? A Systematic Review. Oper Dent. 2018; 43(1): E37‑E52.